Vrijdag…

We begonnen de dag met een gezellige boswandeling volgens het boekje met een piepklein ochtendploegje.

De middagwandeling verliep echter niet geheel volgens het boekje.

Het eerste stukje Zandmotor tot aan de lagune ging alles nog goed maar op weg naar de zee vond Molly dat ze toch echt wat badgasten die ver weg in de duinen lagen moest gaan lastig vallen. Zwaar beledigd omdat ik in mijn hoofd haalde haar driemaal te roepen ging mevrouw er vervolgens helemaal vandoor. Haar huisgenootje Tulp (ook geen onbekende van de vrijwilligers van het Zoekteam Vermiste Honden Haaglanden) zag haar kans schoon en ging met de snelheid van het geluid achter Molly aan. Terwijl wij de achtervolging inzetten zagen we het duo in de verte door verboden zaken rollen, deze vervolgens opeten, nog enkele badgasten lastig vallen en een hondje pesten, kortom, ons visitekaartje werd weer goed afgegeven vandaag. Nadat we kans zagen om Tulp met een strategisch ingezette boog de pas af te snijden en aan te lijnen gaf Molly zich ook binnen een kwartier gewonnen. Niet de laatste wandeling voor de vakantie die ik voor ogen had maar gelukkig ging het wel weer met voltallige roedel terug richting Den Haag.

Uiteraard is er – op 11 seconden na – niets gefilmd vanmiddag…

Read more “Vrijdag…”

Dinsdag

Na het noodweer van gisteren werden we vandaag getrakteerd op een welverdiende stralend zomerse dag.

De ochtendploeg vermaakte zich bij laag water op de zandbanken voor het Zwarte Pad, de middagploeg deed een rondje Zandmotor vanaf Monster. Een compilatie van enkele beeldfragmenten:
Read more “Dinsdag”

Dinsdag, de langste dag

De ochtendploeg bewandelde het strand bij het Zwarte Pad. Daar was het bij aankomst nog goed te doen qua drukte. Op de terugweg was het de kunst om de hele club bij elkaar te houden en alle tennisballen te ontwijken die ons langs alle kanten om de oren vlogen. De echte ergernis begon pas bij de strandopgang waar de massa zichzelf weer eens vrijstelling van de aanlijnplicht had verleend en we om de meter een loslopend feestnummer uit onze keurig aangelijnde roedel moesten zien te bonjouren. Mijn eigen Rinus knapt dit gelukkig met steeds meer plezier voor me op zodat ik lachend beleefd kan blijven tegen de massa.

De laatste meters werd mijn beleefdheid echter flink op de proef gesteld door eindeloos gehannes met twee loslopende honden van een meneer in roze Mr Marvis-shorts met bijpassende vrouw. Eerst zat er een te poepen op de plek waar een vrachtwagen wilde keren. Dat werd dan zowaar nog wel – tergend langzaam – netjes opgeruimd. Ondertussen moest er een auto van een strandtenthouder langs terwijl hond nummer twee in de weg kwam staan en er langs alle kanten mensen met al dan niet loslopende honden langs moesten. Wij stonden al die tijd netjes aan de kant te wachten totdat we konden passeren. De bijpassende mevrouw probeerde in een (niet bijster flatteuze) hilarische pose de twee honden aan de halsband uit de weg te trekken terwijl meneer op zijn gemakje, handen in de zak, ons de rug toekeerde en nog eens de weg ging staan versperren. Toen we eindelijk kans zagen er langs te glippen werd de roze Mr Marvis even aangetikt door twee grote nieuwsgierige neuzen (van mijn eigen Joep en Rinus). Meneer reageerde alsof zijn ledematen er werden afgebeten. Zijn beledigde blik bleef ons onafgebroken volgen. Ik vroeg of hij misschien nog iets wilde zeggen. Nee, hij keek alleen even. Prima, ik echter wel; om te beginnen dat hij zijn honden dient aan te lijnen daar waar de aanlijnplicht van kracht is. Ik hoorde achter me nog iets mompelen dat hij ‘maar twee honden had’. Dat verbroedert dan toch weer, dacht ik bij mezelf, ik heb zelf tenslotte ook maar twee honden…

De middagploeg was door enkele last-minute noodgevallen van een omvang waar je je met goed fatsoen niet mee in een bos kan vertonen. We zochten daarom de oneindige ruimte van de Zandmotor op. Qua route hielden we een beetje rekening met het het feit dat we nogal wat bejaarden in ons midden hadden. Er werd iets langer gepoedeld in de lagune en het ging met een slakkengangetje richting de zee om via het strand terug te slenteren naar de strandopgang. De jeugd kon ondertussen naar hartelust kilometers maken en wild achter elkaar rennen terwijl ieder er verder in eigen tempo een eigen feestje van maakte. Op het duinpad oogstte de bende veel bewondering door belachelijk netjes aan de lijn mee te wandelen. Trots en tevreden ging het terug richting Den Haag.

Read more “Dinsdag, de langste dag”

Hitteplan op vrijdag

Vandaag draaiden we volgens tropenrooster; extra vroeg op pad en ingekorte wandelingen in de koelte van het bos.

De ochtendploeg begreep niet helemaal wat er met “rustig aan” werd bedoeld en vloog full speed door het bos.

De middagploeg was verdeeld in twee kampen, terwijl het ene kamp zich ingroef in vers gegraven koele kuilen in het zand ging het andere kamp als een tornado door het bos. En dan was er nog een incidentje bij het fietspad. Alvorens over te steken wachten wij altijd allemaal netjes voor het fietspad, sommigen doen dit heel braaf uit zichzelf, sommigen moeten hier altijd even aan worden herinnerd, anderen leren het nooit. Tot die laatste categorie behoren Gaea en Marley. Terwijl iedereen braaf stond te wachten totdat een naderende fietser ons gepasseerd zou zijn vlogen zij alvast de bosjes aan de overkant in. Meneer fietste – moeilijk kijkend – wat onzeker langs ons en net toen hij ons voorbij was vlogen Marley en Gaea op topsnelheid vanaf de overkant zo zijn voorwiel in.

Ik vroeg beleefd of meneer al zijn spaken nog had en liep naar het kamikaze-duo om te checken of ze beiden oké waren. Meneer had totaal geen interesse in het welzijn van de honden maar zocht slechts de confrontatie en slingerde mij in het Expatiaans allerlei verwensingen naar mijn hoofd waarbij herhaaldelijk de bloederige en parende verblijfplaats van Satan te berde werd gebracht. Om hier verder maar niet in mee te gaan besloot ik vanaf dat moment alleen de Nederlandse taal machtig te zijn. De honden leken na een snelle controle niets aan de botsing te hebben over gehouden en nadat wij meneer in onberispelijk ABN een levenslange giardiabesmetting toewensten vervolgden wij onze weg.

Fiets- en ruiterpaden door losloopgebieden, het blijft oppassen geblazen voor alle partijen…
Read more “Hitteplan op vrijdag”

De kuddes van de dinsdag

Door omstandigheden flinke kuddes vandaag. De eerste trok over het strand bij het Zwarte Pad, de tweede over de Zandmotor bij Monster. De uitdaging zat ‘m vandaag echter niet in de grootte van de kuddes, die waren namelijk super braaf, maar in de het overleven van de verschrikkingen van het verkeer nu letterlijk alle vaste ophaalroutes zijn opgebroken. Één groot drama is het… 🙈😢

Read more “De kuddes van de dinsdag”

Nattigheid op maandag

De ochtendploeg maakte de optelsom wind + kou + regen = schuilen in de Scheveningse Bosjes.

De middagploeg vertrouwde blindelings op buienradar en ging naar het strand. Het “geen neerslag verwacht” klopte in letterlijke zin wel, de regen viel namelijk niet naar beneden maar ging horizontaal dwars door ons heen. Totaal verkleumd kwam ik na de wandeling met een roedeltje kletsnatte zandsculpturen terug bij de bus.

Read more “Nattigheid op maandag”

Bos en strand op donderdag

Ondanks de verontrustende weersvooruitzichten konden de snowboots vandaag in de bus blijven.

Een gezellig ochtendploegje kuierde al heel vroeg door de Scheveningse Bosjes, een iets grotere middagploeg bewandelde zodoende ook lekker vroeg het strand. Alleen maar gezellige braveriken vandaag, twee wandelingen volgens het boekje.

Read more “Bos en strand op donderdag”

Mistige maandag

Dikke mist vanmorgen op het Zwarte Pad, op zich geen punt maar met diverse paardentrailers op de parkeerplaats vonden we het toch een beetje spannend. Gelukkig was het nog redelijk laag water en konden we veilig de zandbanken op. Dat maakte wel dat de wandeling een keer de andere kant uitging, naar de Pier en aangelijnd het laatste stukje via de boulevard terug. Dat trok best wat bekijks. Tijdens en terugbrengen van de ochtendploeg / ophalen van de middagploeg brak de zon door en werd het aangenaam warm. Toen we met de middagploeg bij het strand aankwamen bleek het door zeevlam nog mistiger (en kouder!) te zijn dan vanmorgen. We hebben er niet minder prettig om gewandeld!
Read more “Mistige maandag”

Alleen maar feestjes op maandag

Een hele dag feest!

Allereerst vierden we met de ochtendploeg de verjaardagen van Rinus en Luka die vorige week respectievelijk drie en tien jaar oud zijn geworden. Daarnaast was het Jojo’s afscheidsfeestje omdat hij naar het zonnige Kijkduin emigreert en als klap op de vuurpijl vierde Benny vanmiddag zijn zesde verjaardag! U begrijpt dat we ons helemaal schor hebben gezongen en aan het eind van de wandelingen waggelend van de vele traktaties de bus instapten.

Verder zat het weer enorm mee vandaag, moest ik vechten met de ochtendploeg om iedereen van het ontbindende karkas van een zeehond af te trekken, bleven we daarom met de middagploeg ver weg van het strand op de zandbanken, bleek Ozzie voor het eerst sinds zijn carrière bij MrDog (uiteraard precies ter hoogte van eerder genoemde zeehond) ineens te kunnen zwemmen, was ex-roedelgenootje Spaanse Lola een keertje op bezoek en had zij voor de extra gezelligheid zowel haar nieuwe huisgenootje Tito als beide bazen meegenomen. Een en al gezelligheid dus vandaag!

Benny, Rinus en Luka namens de hele roedel van harte gefeliciteerd en Jojo heel veel geluk in je nieuwe territorium (waar we je vast nog eens gaan tegenkomen)!

Read more “Alleen maar feestjes op maandag”