We startten deze week met een lange strandwandeling met de ochtendploeg, rechttoe, rechtaan, meters maken. De duinen lieten we rechts liggen (links op de terugweg). Ondanks de kou een heerlijke wandeling.
De middagploeg was zowel in getal als in gemiddeld formaat klein en schattig en snuffelde braafjes de Scheveningse Bosjes door. De zon liet zich van haar beste kant zien waardoor het inmiddels een graadje warmer was dan vanmorgen. Zonder enige haast slenterden we onze tijd vol, fijn was het!
We sloten de week af met eerst een ochtendwandeling in de Scheveningse Bosjes.
Het centrale thema was snuffelen. Om het snuffelen extra leuk te maken strooiden we alle kruimels uit het voertasje hier en daar door het bos. Dat zijn best veel kruimels na zo’n wandelweek. Toch heb ik de indruk dat er geen kruimeltje in het bos is blijven liggen. Wat een speurneuzen!
De middagploeg mocht aantreden bij het Zwarte Pad voor een serieus potje uitwaaien. Via het natte gedeelte van het strand ging het snel naar de duinen waar we wat minder last hadden van stuifzand. Door de wind vloog iedereen in opperste staat van verrukking door het duin totdat het tijd werd om, aangelijnd langs de groene algensmurrie, reeds in weekendstemming de bus weer op te zoeken.
Volle bak deze dinsdag, beide groepen puilden behoorlijk uit.
In verband met de wind cancelden we de geplande strandwandeling en ging de ochtendploeg aan de slag in de Scheveningse Bosjes. Het is altijd een uitdaging om zo’n kudde netjes door het bos te loodsen maar deze, normaal toch vrij onstuimige, club ging heel tam braafjes en gezellig het bos door.
De middagploeg durfde het aan, nu de wind wat was gaan liggen, een strandwandeling te maken bij Kijkduin. Eigenlijk wilden we de Zandmotor op maar die stond grotendeels blank waarop we de vorderingen aan de nieuwbouw op Kijkduin maar eens van dichtbij hebben bekeken. Ook de middagploeg verdiende een medaille voor absolute braafheid, chapeau!
Maar een keertje geen strandwandelingen vandaag, wij verscholen ons diep in de bossen. Teneinde een nat pak te voorkomen werd er beide wandelingen behoorlijk met de wandeltijden gesjoemeld. Mét succes! De ochtendploeg reed net voor de bui weer weg bij de Scheveningse bosjes en de middagploeg wist redelijk droog Clingendael te verlaten. Pfew!
Met een fijne Scheveningse boswandeling en een minstens zo fijne strandwandeling op de Zandmotor bij Monster op zak wensen we u een prettig weekeinde!
Ook vandaag kozen we tweemaal voor een boswandeling. Daar kan ik heel veel over vertellen, bijvoorbeeld dat Ollie er binnen een kwartier al zijn losloopcredits doorheen wist te jagen, dat we met veel moeite de retrievers schoon hebben weten te houden, dat Marley een acuut gehoorprobleem aan de dag legde of dat Ozzie meende dat hij, bij afwezigheid van Rinus vanmiddag, de hele roedel moest managen, maar ik laat liever de beelden voor zich spreken in een extra lange video:
Omdat de ervaring ons leert dat er na zo’n mooi weekend nogal wat onfrisse zaken in het duin te vinden zijn vermaakten wij ons veilig een dagje in het bos. Twee beregezellige filmpjes:
De ochtendploeg had (alweer) een natte start in de Scheveningse bosjes. Slidings makend en door de plassen stampend ging het door het bos om lekker helemaal onder de bagger weer bij de bus aan te komen.
De middagploeg had een date op de Zandmotor bij Monster met het roedeltje van collega Evelien. En, wat we ‘s ochtends niet voor mogelijk hadden gehouden, het was ineens prachtig weer; zonnig met een aangenaam briesje. De dubbele roedel genoot zichtbaar, met de beste wandeling van de week in de pocket gaan we het weekend in.
Regen, grijze somberheid en toch ook nog een zonnetje voor de ochtendploeg die aan de slag ging in de Scheveningse Bosjes.
Hoewel ik tussen het vullen van ontelbare poepzakjes (serieus mensen, zullen we afspreken dat uw hond maximaal één keer per wandeling poept? Dat wordt nét gedekt door mijn tarieven…) ook het remote management van een Italiaanse bergkolos (die continu dringende zaken elders in het bos aan het afhandelen was) én de verantwoordelijkheid over een ons niet bekend half uitlaatroedeltje zonder enige begeleiding op mijn bordje kreeg kijken we terug op een gezellige wandeling.
Blauwe luchten en een stevige bries voor de middagploeg die ouderwets in het duin tekeer ging. Op een zekere kooiker na (die we enkele malen bij ranzige tissues – en wat dies meer zij – moesten wegplukken) was het een verrassend brave bedoening, iets dat niet per se een vanzelfsprekendheid is bij dit gezelschap. Waarschijnlijk had het zonnetje een positief effect op iedereen. Op mij in ieder geval zeker!
Met een bescheiden ochtendploegje in de Scheveningse Bosjes, een piepklein middagploegje op de Zandmotor en (omdat ik mijn eigen handschrift op de afmeldingslijst verkeerd wist te ontcijferen) een één op één wandeling met Marietje in het Hubertusduin werd het best een goede vrijdag. Ik zou bijna willen zeggen een uitstekende vrijdag…
