Maar een keertje geen strandwandelingen vandaag, wij verscholen ons diep in de bossen. Teneinde een nat pak te voorkomen werd er beide wandelingen behoorlijk met de wandeltijden gesjoemeld. Mét succes! De ochtendploeg reed net voor de bui weer weg bij de Scheveningse bosjes en de middagploeg wist redelijk droog Clingendael te verlaten. Pfew!
Tag: Clingendael
Vrijdag
Nog twee (beeld)verslagjes van de wandelingen van vrijdag.
De ochtendploeg ging ietsje later dan normaal aan de wandel. Iedere straat waar wij tijdens de ophaalronde doorheen moesten was namelijk opgebroken, afgesloten of geblokkeerd. Wij vermoeden dat er hier sprake is van een groot complot.
Toen we eindelijk bij het Zwarte Pad aankwamen bleek het daar behalve de aangekondigde afsluiting van het achterste gedeelte van het parkeerterrein (‘ons’ gedeelte!) ook nog eens een onveilige toestand met groot materieel en zeecontainers aan de voorkant. Wij weken voor de zekerheid maar uit naar het Zuiderstrand. Dat was geheel nieuw voor de ochtendploeg. Met negen opgewonden staartjes werd eerst het gehele havenhoofd besnuffeld, daarna ging het goed los. Als extra aanjager hadden we Antilliaanse wervelwind Boris mee die een proefwandeling kwam maken. Die zal zich komende week nader aan u voorstellen maar we kunnen wel alvast verklappen dat hij met vlag en wimpel geslaagd is.
De vrijdagmiddagploeg is van oudsher onze rugzakjesroedel waarmee we bij voorkeur op stille plekken, ver van de bewoonde wereld, wandelen. Het weer dreef ons vanmiddag echter toch het bos in. Daar werd het toch bijna nog even hard werken…
Terwijl er in een straal van honderd meter simultaan doch goed verspreid gepoept werd en ik heen en weer sprintte om alles op te ruimen vlogen de jagers al achter de vogels aan, pleegden de usual suspects schijnaanvallen op andere bosbezoekers en maakten de zwervers al grote omtrekkende bewegingen. Na enkele minuten en veel (al dan niet hypo-allergene) uitgedeelde voertjes had ik het gros weer een beetje onder appel maar twee niet nader te noemen boxerkruisingen draaiden nog steeds hun eigen programma. Marley kon ik – na nog een schijnaanval – bij zijn lurven grijpen en die kreeg even een time out aan de lijn maar Tulp (oeps, nu heb ik ze allebei toch genoemd) bleef telkens heel handig nét buiten bereik.
Nadat ik nog enkele calamiteiten in alle rust wist te doorstaan kwamen we op een van onze vaste voertjes-uitdeelplekken in de bosjes. De harde kern zat al voordat ik iets geroepen had netjes om mij heen en zelfs Tulp kwam haar licht opsteken. Met een onverwachte beweging pakte ik haar snel bij haar halsband, ze gilde het uit van ellende. “Hé joh doe jè effuh lekkâh normaal met die boksâh!” klonk het aan de andere kant van de bosjes. Omdat daar een gezelschapje Haagse inteelt al een tijdje tegen elkaar en tegen hun honden stond te blèren duurde het een paar seconden voordat het besef indaalde dat dat laatste waarschijnlijk aan mij gericht was. Snel liep ik even de opties na in mijn hoofd; a. een overtreffende bak Haagsch over de dames uitstorten, of b. rustig uitleggen wat hier feitelijk gebeurde, maar ik was c. dit gezelschap geen enkele verantwoording verschuldigd dus werd het d. – lekker negeren die hap. Alsof iedereen het hiermee eens was werd er plots heel braaf meegewandeld en aandoenlijk schattig gespeeld het laatste stukje van de wandeling. Uiteindelijk komt alles iedere vrijdag weer goed…
Twee korte filmpjes:
Vrijdag
Er werd vandaag gehuppeld en gestoven; de ochtendploeg huppelde opgetogen in de regen door Clingendael, de middagploeg stoof uitgelaten over het strand van Kijkduin.
Twee filmpjes om het weekend mee door te komen:
woensdag
Het was bepaald geen strandweer vandaag.
Een gezellige ochtendploeg ging de Scheveningse bosjes in. We hadden Choco in ons midden – een montere avonturier uit Azië – die deze morgen een proefwandeling kwam maken. Choco vond het helemaal geen gezellige ochtendploeg. Sterker nog, hij vond het maar een stelletje griezels bij elkaar en als hij niet dubbel aangelijnd had gezeten was hij er het liefst direct lekker in z’n eentje ver vandoor gegaan. Het roedelleven is voor de meeste honden een feestje maar er zijn ook honden die er maar weinig mee op hebben. Ik begrijp dat wel, ik werk tenslotte zelf ook niet voor niets solitair, ver weg van al het gedoe, in desolate natuurgebieden. We gaan voor Choco op zoek naar een fijne oplossing die wel bij hem past. Overigens was ik er wel een beetje druk mee waardoor nauwelijks iets is gefilmd tijdens de ochtendshift.
De middagploeg ging in de regen aan de slag in Clingendael. Zodra iedereen van de lijn was rolden alle blondjes – alsof ze het hadden afgesproken – direct lekker door de blubber. Die zagen er allemaal niet uit, wat een varkentjes… Verder werd er vrij tam gewandeld, veel gesnuffeld, ongeoorloofd gesnackt en uit holle bomen gedronken. Prima allemaal, het hoeft tenslotte niet altijd topsport te zijn…
Bos en strand op vrijdag
De ochtendploeg sloot de week met kleine bezetting af in Clingendael. Huispuber bleef ditmaal aan de lijn en zo werd het een gezellig relaxte wandeling zonder weglopers.
De middagploeg maakte met een flinke bezetting een goede strandwandeling vanaf het Zwarte Pad. Omdat huispuber vanmorgen rustig aan de lijn had gelopen mocht ze bij uitzondering nog een keer mee vandaag. En zo hadden we weer een wegloper in ons midden; wederom achter de kraaien aan richting Wassenaar. Ik kon roepen wat ik wilde , mevrouw verdween achter alles en iedereen aan steeds verder richting horizon. Veteraan Nola – die we een weekje te leen hadden van de concurrentie – zag de situatie hoofdschuddend aan en besloot haar uiteindelijk maar (met succes!) te gaan ophalen. Nola is held(in) van de dag! Op de terugweg sloten we aan bij de roedel van collega Evelien (tevens eigenaresse van Nola die we direct weer konden overdragen) en werd het nog even dubbel feest op het strand.
De bossen in
Twee boswandelingen deze dinsdag.
- De ochtendploeg bezocht Clingendael
- Een jongedame ging er direct ver vandoor zodra ze van de lijn was
- ‘ver’ mag worden gelezen als ‘van-Alkemadelaan-ver’
- de hele ploeg wachtte geduldig aan een boom terwijl jongedame weer werd ingelijfd,
- dat geduldig sloeg niet op de oudere dame die we tijdelijk van de concurrentie hebben geleend,
- die meende namelijk hysterisch te moeten blijven blaffen terwijl ik druk was met mijn ‘reddingsactie’
- die oudere dame is overigens de concurrentie haar eigen hond,
- en de jongedame was dan weer mijn eigen hond,
- Waarom hebben wij zelf altijd draken van honden?
- Enfin, de hele groep (minus jongedame) mocht weer los,
- waarop Ollie hem ver weg smeerde
- ‘ver’ als in ‘helse-zwavel-stinkgracht-ver’
- om zich vervolgens niet meer te laten lokken of aanlijnen
- en ik mij een ware bosguerilla moest betonen om hem in een onbewaakt ogenblik te kunnen overrompelen
- uiteindelijk kwamen we met de hele ploeg weer bij de bus aan
- maar niet nadat we aangelijnd even pas op de plaats moesten maken voor de concurrentie die een wegloper aan het vangen was
- er zal daar wel iets in de lucht hebben gezeten…
- De middagploeg bezocht de Scheveningse Bosjes
- zelfs de grootste doerakjes waren hier reuze braaf
- behalve Toto die hard wegrende om ‘iets’ door te slikken terwijl ik hem riep
- en zich vervolgens niet meer liet aanlijnen
- waarop ik nogmaals mijn bosguerilla-skills moest aanwenden
- verder was het zo’n gezellige wandeling dat we de ochtendsessie bijna zouden vergeten
- …maar staat die hier gelukkig goed gedocumenteerd nu.
Maandag
De aftrap van wandelweek 6 vond plaats in de duinenrij bij het Zwarte Pad.
Het was best frisjes met de ijzige wind vanmorgen maar de ochtendploeg heeft het geen moment koud gehad, men ging namelijk, aangejaagd door diezelfde wind, totaal loco in het duin tekeer.
De middagploeg was in aantal groter maar naar gemiddeld formaat een maatje kleiner dan de ochtendploeg. Omdat er al net een uitlaatbusje teveel bij de Scheveningse bosjes stond geparkeerd reden we door naar Clingendael waar het – op wat luidruchtig gemotoriseerde bosbouwers na – betrekkelijk rustig was, hoewel al snel bleek dat je ook in een bos totaal loco tekeer kunt gaan…
Twee filmpjes:
De bossen in op vrijdag
Vandaag gingen we een dagje de bossen in.
Een klein ochtendploegje deed dat in de Scheveningse bosjes, een wat grotere middagploeg deed dat in Clingendael. En alsof de middagploeg nog niet groot genoeg was botsten we ook nog eens op de roedel van collega Evelien waarna we er met dubbele bezetting nog een feestje van maakten. Er zijn weer beelden:
Vrijdag
Een dagje Clingendael voor twee relaxte voor-elk-wat-wils wandelingen met nogal divers samengestelde groepen; dartelende kleintjes, slenterende oudjes, jagers, bergtypes en partmixjes. Het stond een ieder vrij een keuze te maken uit de lange lijst facultatieve activiteiten; flaneren, snuffelen, speuren, sleepspoorpoepen, schijnjagen, donderjagen, flirten, snoepen, de troepen overzien vanaf bunkerdaken, rondhupsen, rennen, vliegen, noodlanden en koprollen.
Vrijdag
Een boswandeling met een beregezellig ochtendploegje en een duinsessie met een energieke middagploeg sloten wandelweek II 2024 af. Fijn weekeinde allemaal!