Een kletsnatte weekafsluiter.
De ochtendploeg wandelde in wat motregen door de Scheveningse Bosjes en zat door strategisch gesjoemel met de wandeltijd nét voor de echte buien weer in de bus. Voor de middagploeg viel er weinig te sjoemelen maar die maakte er ondanks de stromende regen gewoon een feestje van in Clingendael. Nu even lekker opdrogen en dan… vakantie! Tot over twee weken allemaal.
Zonnetje, laag water, hard zand en een brandschoon extra breed strand, de ochtendploeg maakte onder perfecte omstandigheden een fantastische strandwandeling. Alsof dat nog niet genoeg was sloot de roedel van collega Misja zich bij ons aan op de terugweg en werd het dubbel feest!
De middagploeg was bescheiden van omvang en ging het hondenbos bij Clingendael in. Hoewel er een Berner sennenhond ongeoorloofd de aller smerigste sloot indook, een kooiker een verkeerde afslag nam en een Ierse terriër telkens zoek was omdat hij ergens stiekem aarde stond te vreten zou ik dit clubje toch als ‘braaf’ willen kwalificeren.
Twee filmpjes:
Ik had nog wat achterstallig beeldmateriaal te uploaden. Dat is nu verdeeld over vier filmpjes van achtereenvolgens dinsdagochtend op het strand, dinsdagmiddag in Clingendael, woensdagochtend in de stromende regen in de Scheveningse Bosjes en woensdagmiddag op het strand. Namens de hele roedel veel kijkplezier!
Read more “dinsdag en woensdag”
Met lichte vertraging twee filmpjes van gisteren; een van de strandwandeling met de ochtendploeg die het, op de zwemmers na, lekker droog wist te houden bij het Zwarte Pad en eentje van de middagploeg die, onder weliswaar miezerige omstandigheden, genoot van een boswandeling in Clingendael.
De donderdag begon met een strandwandeling vanaf het Zwarte Pad. Dat werd flink rennen, badderen en vooral veel meters maken in de zon. Op wat uitwijkmanoeuvres voor paarden en slecht gemikte tennisballen na een heerlijk ombekommerde wandeling.
De tweede ronde werd een feestje: Labrador Penny vierde haar elfde (11e!) verjaardag en had de hele middagploeg uitgenodigd om dat met haar te komen vieren in de Scheveningse Bosjes. Het werd een super relaxt wandelfeestje dat ook nog eens het weer meehad. Nadat we waren uitgeslenterd werd er bij de bus uit volle borst voor Penny gezongen en was er voor iedereen een heerlijke traktatie. Daarna werd iedereen weer netjes thuisgebracht.
Aansluitend was er nog een ronde te gaan met de bonusclub. Die mocht fijn alle bunkers besnuffelen in Clingendael. We hebben onze stappen wel weer gezet deze donderdag!
Door bovengemiddelde drukte ivm de meivakantie, vooruitgeschoven maandelijkse boekhouding en facturatie, het aantikken van de deadline voor de btw-aangifte, aartsluiheid en hier en daar wat calamiteitenbestrijding liep ik zomaar ineens een paar dagen achter met de verslagen van de wandelingen.
Bij dezen alsnog de beelden van de wandelingen van dinsdag en woensdag:
Een enthousiaste ochtendploeg bezocht de Scheveningse Bosjes voor een gezellige ronde snuffelen, rennen en spelen.
De middagploeg skipte de geplande strandwandeling in Monster om een collega te redden die met zijn net gekochte elektrische bus zonder laadpas met een lege batterij was gestrand in de buurt van Clingendael. Terwijl er op onze laadpas werd bijgeladen vermaakten wij ons (met een enorme club die eigenlijk minder geschikt was voor het bos) in Clingendael.
Twee filmpjes:
Maar een keertje geen strandwandelingen vandaag, wij verscholen ons diep in de bossen. Teneinde een nat pak te voorkomen werd er beide wandelingen behoorlijk met de wandeltijden gesjoemeld. Mét succes! De ochtendploeg reed net voor de bui weer weg bij de Scheveningse bosjes en de middagploeg wist redelijk droog Clingendael te verlaten. Pfew!
Nog twee (beeld)verslagjes van de wandelingen van vrijdag.
De ochtendploeg ging ietsje later dan normaal aan de wandel. Iedere straat waar wij tijdens de ophaalronde doorheen moesten was namelijk opgebroken, afgesloten of geblokkeerd. Wij vermoeden dat er hier sprake is van een groot complot.
Toen we eindelijk bij het Zwarte Pad aankwamen bleek het daar behalve de aangekondigde afsluiting van het achterste gedeelte van het parkeerterrein (‘ons’ gedeelte!) ook nog eens een onveilige toestand met groot materieel en zeecontainers aan de voorkant. Wij weken voor de zekerheid maar uit naar het Zuiderstrand. Dat was geheel nieuw voor de ochtendploeg. Met negen opgewonden staartjes werd eerst het gehele havenhoofd besnuffeld, daarna ging het goed los. Als extra aanjager hadden we Antilliaanse wervelwind Boris mee die een proefwandeling kwam maken. Die zal zich komende week nader aan u voorstellen maar we kunnen wel alvast verklappen dat hij met vlag en wimpel geslaagd is.
De vrijdagmiddagploeg is van oudsher onze rugzakjesroedel waarmee we bij voorkeur op stille plekken, ver van de bewoonde wereld, wandelen. Het weer dreef ons vanmiddag echter toch het bos in. Daar werd het toch bijna nog even hard werken…
Terwijl er in een straal van honderd meter simultaan doch goed verspreid gepoept werd en ik heen en weer sprintte om alles op te ruimen vlogen de jagers al achter de vogels aan, pleegden de usual suspects schijnaanvallen op andere bosbezoekers en maakten de zwervers al grote omtrekkende bewegingen. Na enkele minuten en veel (al dan niet hypo-allergene) uitgedeelde voertjes had ik het gros weer een beetje onder appel maar twee niet nader te noemen boxerkruisingen draaiden nog steeds hun eigen programma. Marley kon ik – na nog een schijnaanval – bij zijn lurven grijpen en die kreeg even een time out aan de lijn maar Tulp (oeps, nu heb ik ze allebei toch genoemd) bleef telkens heel handig nét buiten bereik.
Nadat ik nog enkele calamiteiten in alle rust wist te doorstaan kwamen we op een van onze vaste voertjes-uitdeelplekken in de bosjes. De harde kern zat al voordat ik iets geroepen had netjes om mij heen en zelfs Tulp kwam haar licht opsteken. Met een onverwachte beweging pakte ik haar snel bij haar halsband, ze gilde het uit van ellende. “Hé joh doe jè effuh lekkâh normaal met die boksâh!” klonk het aan de andere kant van de bosjes. Omdat daar een gezelschapje Haagse inteelt al een tijdje tegen elkaar en tegen hun honden stond te blèren duurde het een paar seconden voordat het besef indaalde dat dat laatste waarschijnlijk aan mij gericht was. Snel liep ik even de opties na in mijn hoofd; a. een overtreffende bak Haagsch over de dames uitstorten, of b. rustig uitleggen wat hier feitelijk gebeurde, maar ik was c. dit gezelschap geen enkele verantwoording verschuldigd dus werd het d. – lekker negeren die hap. Alsof iedereen het hiermee eens was werd er plots heel braaf meegewandeld en aandoenlijk schattig gespeeld het laatste stukje van de wandeling. Uiteindelijk komt alles iedere vrijdag weer goed…
Twee korte filmpjes:
Er werd vandaag gehuppeld en gestoven; de ochtendploeg huppelde opgetogen in de regen door Clingendael, de middagploeg stoof uitgelaten over het strand van Kijkduin.
Twee filmpjes om het weekend mee door te komen:
