Al enigszins in vakantiestemming genoten we vandaag van twee zonovergoten strandwandelingen. Tussen het badderen door moest de ochtendploeg bukken voor slecht gemikte tennisballen, hollen voor rücksichtslos galopperende paardenmeisjes en om serieus veel strandreinigingsmaterieel (dat zowaar ook een keer het strand aan het reinigen was) zien te trekken. De middagploeg at zeewier, blafte dat ik te weinig frolicjes uitdeelde en slalomde zich een weg tussen de badgasten.
Tag: donderdag
Donderdag, vrijdag
Door de eindsprint richting vakantie, een bizar avontuur op donderdagmorgen dat ik even moest verwerken (blogje volgt), zoekacties naar vermiste honden (van derden), frustratie omdat ik mijn bus nog steeds niet terug heb en gelukkig ook wat aangenaam gezinsvertier loop ik behoorlijk achter met de dagelijkse blogjes. Vandaar een ongegeneerde videodump; een filmpje van de strand- en boswandeling op donderdag, een heel kort filmpje van de strandwandeling op vrijdagmorgen en een filmpje van de boswandeling met de vrijdagmiddagploeg.
Read more “Donderdag, vrijdag”
Genieten op de Zandmotor
Met alle wegloopavonturen van vanmorgen in ons achterhoofd waren we vast voornemens er vanmiddag een geslaagde wandeling van te maken. Dat lukte wonderwel. Iedereen was braaf, gezellig en goed gemutst, de zon scheen, we maakten nieuwe vrienden, het was lang niet zo druk op het strand als je zou verwachten met dit weer en als bonus bleek bij terugkomst op de parkeerplaats de laadpaal een keer niet defect te zijn. Wat een feest…
Read more “Genieten op de Zandmotor”
weglopen op donderdagmorgen
De ochtendploeg draaide – noodgedwongen – een extra lange shift op het strand.
Het centrale thema vanmorgen was namelijk: weglopen! Allereerst hadden we Italiaanse Bergkolos Ollie in ons midden waarvan we ons iedere dinsdag- en donderdagmorgen afvragen waarom we die eigenlijk ook alweer meenemen. Ollie draait geheel zijn eigen programma en het is iedere keer weer spannend of we die tegen het einde van de wandeling weer kunnen vangen. Om dat laatste te vergemakkelijken bungelt er sinds een tijdje een paar meter sleeplijn achter hem aan en dat scheelt stukken!
Sinds deze week is Antiliaanse Boris na lange afwezigheid weer eens in ons midden en die is minstens zo zelfstandig als Ollie. De hele week gaat hij er telkens ver weg vandoor maar kwam hij uiteindelijk iedere keer weer bij de roedel terug. Vandaag niet, meneer verdween het duin in en ergens heel in de verte richting Wassenaar zagen we hem zijn eigen feestje bouwen. Tijd voor actie dus. Eerst moest ik even Ollie zien te vangen die precies de andere kant uit zijn ding aan het doen was. Dat lukte sneller dan gehoopt. Nu Boris nog. Na heel lang roepen en wachten zag ik geen andere oplossing dan de hele club aan een paal vast te maken en door het duin richting Wassenaar te snellen. Het duurde even maar opeens stond ik vlak boven hem en was hij zo overrompeld dat hij zich gedwee liet aanlijnen. Pfew! Die loopt dus voorlopig ook maar even aan een sleeplijntje…
De roedel mocht als beloning voor het brave wachten nog even een bonusrondje zwemmen en daarna ging het aangelijnd terug richting strandopgang. halverwege kwamen ons twee honden en een tennisbal tegemoet waar we met een grote boog omheen dachten te trekken. Helaas, honden en tennisbal kwamen recht onze aangelijnde formatie ingevlogen. In het tumult zag Roka kans uit zijn halsband te schieten en wég was hij. Ik zette het met de rest op een lopen naar de dichtsbijzijnde vlaggenmast van de KNRM en terwijl de hele bende wederom geduldig aan de vlaggenmast stond te wachten ging ik achter Roka aan die inmiddels midden op een zandbank stond. Zodra hij mij aan zag komen rende hij helemaal naar het eind van de zandbank maar omdat hij geen zwemmer is was dat geen hele slimme move van hem. Ik dreef hem het water in en bij de eerste golf gaf hij zich gewonnen en kon ik hem aan zijn tuig uit het water plukken. Pfew! Dubbel aangelijnd ging het terug naar de vlaggenmast en – inmiddels ver in blessuretijd – direct door richting bus. Het voelde best goed om, na het inladen van de laatste hond, de schuifdeur van de bus te sluiten. Klaar. Pfew!
Donderjagen in de duinenrij
Een dagje Zwarte Pad
De ochtendploeg was aan het begin van de wandeling getuige van een spectaculair weerfenomeen: een flinke waterhoos op zee. Die paste mooi bij de turbulente types die wij in ons midden hadden. Het kon dan ook niet anders dan een woelige wandeling worden.
De middagploeg was minstens zo turbulent maar zocht, met inmiddels wat hogere temperaturen, vooral het water op. Helaas gaat al dat water in de oren zitten waardoor niemand tijdens het drooglopen kon horen dat we ons droog aan het lopen waren… 🙂
een video-compilatie van beide wandelingen:
Read more “Een dagje Zwarte Pad”
Ein Tag am Meer
Wij wisten ons weer de gehele donderdag aan zee te vermaken.
En wij vermaakten niet alleen onszelf; het bleek vandaag Fronleichnam te zijn (sacramentsdag), een feestdag in Duitsland. Veel Duitse kentekenplaten op de parkeerplaats en wij staan vandaag op minstens tweehonderd Duitse vakantiekiekjes.
Aangemoedigd door zoveel gezellige aandacht deed iedereen er een schepje bovenop en werd er extra enthousiast gespeeld en gezwommen. Es war ein wunderschöner Donnerstag.
Twee filmpjes plus wat chille klanken:
Donderdag
Heerlijk badderen in zee tijdens een veel te lange strandwandeling met de ochtendploeg, lekker klootviolen in de schaduw tijdens een iets kortere boswandeling met de middagploeg, wij kijken terug op een geslaagde donderdag.
Twee filmpjes:
Read more “Donderdag”
donderdag
Twee fijne wandelingen vanaf het Zwarte Pad vandaag.
De ochtendploeg ging met een klein spatje regen het strand op maar het bleef uiteindelijk stukken droger dan voorspeld. Er stond een ouderwets duinfeestje op het programma. Het was wel een tikje benauwd en dat maakte dat er minder hard gerend werd dan we van dit gezelschap gewend zijn. Terwijl iedereen gezellig aan het spelen was verdween Rinus stilletjes uit zicht om braaf corvee te doen en alle in het duin gedeponeerde menselijke fecaliën op te ruimen. Gelukkig wachtte hij netjes tot hij weer thuis in de woonkamer lag met het uitbraken hiervan, je moet er niet aan denken dat hij dat gewoon buiten had gedaan…
De middagploeg had een religieuze ervaring. Terwijl buienradar de zondvloed voorspelde opende het wolkendek zich boven ons en trok de regen achter ons langs en tegelijkertijd voor ons uit over zee. We waanden ons Mozes door de Rode Zee en buiten zinnen van verrukking dat ons een nat pak bespaard bleef dook iedereen joelend de branding in. Hondenlogica…
Hemelvaartsdag
De reguliere wandelingen kwamen vandaag te vervallen, als alternatief was er een ingelaste Hemelvaartswandeling die ongekend populair bleek. Met een volle bus ging het naar Monster voor een gezellige ronde over de Zandmotor. Het was er verrassend rustig voor zo’n zonnige Hemelvaartsdag. De bonusclub sloot de dag af met een boswandeling in de Scheveningse Bosjes waar het ook zeldzaam rustig was. Heerlijk!