Al enigszins in vakantiestemming genoten we vandaag van twee zonovergoten strandwandelingen. Tussen het badderen door moest de ochtendploeg bukken voor slecht gemikte tennisballen, hollen voor rücksichtslos galopperende paardenmeisjes en om serieus veel strandreinigingsmaterieel (dat zowaar ook een keer het strand aan het reinigen was) zien te trekken. De middagploeg at zeewier, blafte dat ik te weinig frolicjes uitdeelde en slalomde zich een weg tussen de badgasten.
Tag: dog walker
Hitteplan op dinsdag
Omdat men het bij van Mossel na tweeënhalve week nog niet voor elkaar heeft gekregen de oorzaak achter de foutmelding van mijn (voor deze weersomstandigheden perfect aangepaste) werkbus te traceren draaiden we vandaag een tropenrooster ivm het nauwelijks geventileerde vervangend vervoer. Extra vroeg op pad, zoveel mogelijk honden gecanceld en ingekorte wandelingen in de schaduw van het bos. En dat deden we niet voor niets, ondanks het vroege tijdstip maten we bij het thuisbrengen van de laatste hond al een buitentemperatuur van 29˚C.
Één filmpje van twee gezellige wandelingen:
Read more “Hitteplan op dinsdag”
Een strand- en een boswandeling op maandag
Zonnetje, laag water, hard zand en een brandschoon extra breed strand, de ochtendploeg maakte onder perfecte omstandigheden een fantastische strandwandeling. Alsof dat nog niet genoeg was sloot de roedel van collega Misja zich bij ons aan op de terugweg en werd het dubbel feest!
De middagploeg was bescheiden van omvang en ging het hondenbos bij Clingendael in. Hoewel er een Berner sennenhond ongeoorloofd de aller smerigste sloot indook, een kooiker een verkeerde afslag nam en een Ierse terriër telkens zoek was omdat hij ergens stiekem aarde stond te vreten zou ik dit clubje toch als ‘braaf’ willen kwalificeren.
Twee filmpjes:
- De ochtendploeg op het strand
- De middagploeg in het bos
dinsdag en woensdag
Ik had nog wat achterstallig beeldmateriaal te uploaden. Dat is nu verdeeld over vier filmpjes van achtereenvolgens dinsdagochtend op het strand, dinsdagmiddag in Clingendael, woensdagochtend in de stromende regen in de Scheveningse Bosjes en woensdagmiddag op het strand. Namens de hele roedel veel kijkplezier!
Read more “dinsdag en woensdag”
De maandag
De maandag begon bij het Zwarte Pad waar we Finn plus bazin op de parkeerplaats tegenkwamen en alvast door hen werden gewaarschuwd voor een smal strand door hoog water en een dode bruinvis op de grens met Wassenaar. Dat bleek niet het enige kadaver op het strand; er lagen ook nog (resten van) diverse zeevogels plus de gebruikelijke onweerstaanbare aanspoelsels. Zie daar maar eens een maandagochtendploeg die geheel door het dolle is veilig langs te loodsen. Vlak voor de bruinvis ging het naar rechts, de duinenrij in maar ook daar rook het door aanlandige wind nogal naar dode bruinvis (alle neuzen in de lucht) en bleek het ook nog eens wildkampeerhoogseizoen te zijn. En met de roedel lopen we liever niet op wildkampeercampings zonder sanitaire voorzieningen. Dat werd dus tussen alle obstakels door terugslalommen. Al slalommend liepen we nog een stukje op met de club van collega Misja. U begrijpt dat er nauwelijks beelden zijn van de ochtendsessie.
De middagploeg ging met deze voorkennis maar een keer veilig het bos in. Hoewel het lang niet zo warm was als vorige week werd toch vooral de schaduw opgezocht en maakte men zich niet al te druk. Berner Sennen Pomme is herstellende van een nekblessure en was voor haar doen wel heel erg rustig. Ze sjokte met hangende kop een beetje door het bos. Toen ze zelfs haar hoofd niet omhoog deed voor wat lekkers was het duidelijk dat het tijd was om haar naar huis te brengen. En zo zat de middagploeg een kwartiertje eerder dan gepland alweer in de bus.
Vrijdag
Eindelijk weer een beetje koelte vandaag, dat maakte het vervoer in de leenbus stukken dragelijker en makkelijker.
Het werd dan ook een bijna perfecte dag. Bijna, want in de ochtendploeg was er bijvoorbeeld een incidentje bij het instappen in de bus waarbij twee Spanjaarden en een Mexicaan betrokken waren, kunt u zich het drama voorstellen?
In de middagploeg waren het de Duitsers die een incidentje op hun naam mochten zetten; er lag heel in de verte een ‘iets’ op het strand (van een wandelaar vernamen we later dat het een flinke dode vis betrof) dat eerst geproefd moest worden en waar vervolgens nog even doorheen moest worden gerold. Verder niets dan lof voor alle roedelgenootjes vandaag, het was een beregezellige weekafsluiter!
Donderdag in de bosjes
Twee vroege, iets ingekorte wandelingen in de Scheveningse Bosjes.
Hoewel we ons echt op een slakkengangetje door de bosjes begaven zag Luka toch kans om een verkeerde afslag te nemen en ons kwijt te raken. Omdat we ons geen lange zoektochten konden veroorloven in deze warmte stelde ik direct de collega’s via de app op de hoogte van zijn vermissing. Nadat ik – tussen het zoeken door – eindelijk een foto van Luka van instagram had weten te plukken om deze te delen met de collega’s kwam meneer ons enthousiast tegemoet lopen. Gelukkig maar…
Het verdere programma van vandaag:
- lurken aan de waterpomp
- slenteren over schaduwpaadjes
- lurken aan de waterpomp
- rollen door het gras
- lurken aan de waterpomp
- ingraven in het koelste zand
- lurken aan de waterpomp
twee dagen tropenrooster
Zul je altijd zien, net nu we de hondenbus helemaal hebben klaargeklust voor precies deze (warme) weersomstandigheden geeft hij een technische storing en rijden we dus in net iets minder geprepareerd vervangend vervoer. Met heel veel flexibiliteit van mijn geweldige klanten en door wat vroeger op pad te gaan hebben we de week tot nu toe weten te overleven…
Twee filmpjes van achtereenvolgens dinsdag en woensdag:
Read more “twee dagen tropenrooster”
Lijkenlucht op vrijdagmiddag
De middagploeg maakte als gebruikelijk een uitstapje naar Monster om de wandelweek met een grote ronde over de Zandmotor af te sluiten. Volgens buienradar zouden we ruim voor de regen weer in de bus zitten.
De club was nog geen minuut los of Spaanse hardcore zwerver Tulp nam al de kuierlatten naar een plek ver, maar dan ook echt ver, buiten ons zicht. Erop vertrouwend dat ze uiteindelijk wel weer zou aansluiten hielden wij ons netjes aan de voorgenomen route. Zo halverwege de wandeling begon het toch een beetje te knagen en gingen we maar actief op zoek. Roepen gaf geen enkele respons, zelfs op uitroepen als ‘koekje’ of ‘kijk eens’ werd niet gereageerd en dat betekende dat ze er óf echt vandoor was óf ergens iets had gevonden dat stukken beter was dan een ‘koekje’ of een ‘kijk eens’. Vanaf de duintop naast de Argusmast werd al snel duidelijk dat dat laatste het geval was. Aan de andere kant van het duinmeertje zagen we het onmiskenbare silhouet van Tulp onafgebroken door ‘iets’ rollen dat dat daar bewegingsloos langs de waterlijn lag. Roepen hielp nog steeds niet, we gingen mevrouw dus maar halen. De klok tikte ondertussen vrolijk verder en het einde van het door buienradar voorspelde veilige tijdsslot kwam al behoorlijk in zicht.
Tulp zag ons en ging er direct vandoor, de andere kant om het duinmeertje heen, richting zee om achter de duinen te verdwijnen. Wij keerden dus maar weer om en liepen terug naar zee. Het begon al zachtjes te regenen en ik deelde bulderdend een stevige godslastering over de Zandmotor. Dat hielp (helpt altijd!), daar kwam Tulp aangelopen, voor de wind uit en de lucht was werkelijk niet te harden. Geen idee waar ze in lag te rollen maar het was in ieder geval al enige tijd dood. Nadat ik haar had aangelijnd smeerde ik haar – kokhalzend – in met zand om alvast de ergste klonten dode smurrie van haar vacht te krijgen.
Met Tulp aan een extra lange lijn (opdat ze een beetje uit onze buurt zou blijven) ging het in de inmiddels stromende regen over het duinpad terug naar de bus waar we een keukenrol plus een heel pak desinfecterende schoonmaakdoekjes offerden om mevrouw weer een beetje schoon te krijgen. Ondertussen haar baas op de hoogte gesteld zodat er bij thuiskomst al een flinke teil sop stond te wachten.
Nadat de rest was thuisgebracht en Tulps kennel in de bus was gedesinfecteerd was het dan eindelijk weekend.
Vrijdagmorgen in de bosjes
Gezellige ochtendsessie in de Scheveningse Bosjes, geen toestanden, geen weglopers, een en al braafheid. Dat geeft de burger moed…