Vrijdag

We begonnen de vrijdag in de Scheveningse Bosjes.

Voor sommige roedelgenootjes is het na het oneindig lange strandwandelseizoen nog steeds een beetje lastig om een correcte omgangsvorm te vinden in het bos. En als ik zeg ‘sommige’ dan bedoel ik ook Benny! Die was nog niet van de lijn af of hij vloog full speed in een zeer onbeleefde kaarsrechte lijn op een golden retriever af om daar – sociaal gehandicapt als hij is – dan maar direct onhandig op te gaan staan rijden. En dan krijg je lelijke toestanden, Golden zei hier namelijk zeer terecht wat van maar daar had de Benny geen boodschap aan. Golden zegt het nog maar een keer wat duidelijker waarop een Rinus vindt dat hij op zijn beurt hier weer wat van moet zeggen. Zaak dus om Benny maar eens aan zijn halsband van golden af te trekken waar Benny dan weer wat van tegen mij meent te moeten zeggen (het léf!) wat Rinus dan uiteraard weer niet pikt om bovenop Benny te duiken (braaf!). Enfin, er werd dus al in de eerste minuut van de wandeling fraai reclame gemaakt voor Mister Dog. De overige 74 minuten werden gelukkig heel gezellig, temeer daar Benny de rest van de wandeling extra gezellig naast mij aan de lijn mocht lopen terwijl ik bedacht dat we dat er maar even in gaan houden totdat hij zijn sociale vaardigheden een beetje op orde heeft.

De middagploeg had een speciale missie; we moesten zo snel mogelijk op de Zandmotor zien te komen voor een ietsje ingekorte wandeling omdat we van de garage te horen hadden gekregen dat het probleem met onze eigen bus nog niet verholpen was maar de huurbus wel om vier uur terug moest zijn in Rijswijk. Omdat die dan ook nog eerst schoongemaakt moest worden bleven we maar een keertje weg van het water; géén lagune, geen zee ditmaal. Dat werkte zo verwarrend dat de één na de ander besloot om dan maar moeilijk ver weg te lopen, eerst Molly (tóch richting Lagune want daar zaten mensen en waar mensen zijn is eten), toen Marie (poepen is tenslotte het fijnst aan de andere kant van het continent) en daarna Gaea die sinds enkele weken in de ban is van het door haar zelf bedacht nieuwe spel; achter de schaduw van een meeuw aanrennen totdat je echt niet meer verder kunt (omdat je bijvoorbeeld tegen de Nieuwe Waterweg aanloopt). Net toen ik de garage wilde bellen met de mededeling dat we die 16:00u waarschijnlijk niet helemaal gingen redden belde de garage mij al met het goede nieuws dat ik de huurbus toch kon houden dit weekend. Pfew! Konden we ons toch nog even in de duintjes vermaken totdat iedereen zich weer bij de roedel had vervoegd. Opgelucht ging het terug naar Den Haag, weekend!
Read more “Vrijdag”

Tweede Pinksterdag

We startten vandaag in de Scheveningse Bosjes waar nauwelijks uitlaatservices maar des te meer particuliere hondenwandelaars te vinden waren, het was aanmerkelijk drukker dan verwacht. We maakten dan ook veel nieuwe vrienden met de ochtendploeg, gezellige boel!

De middagploeg deed vanaf Monster een rondje Zandmotor waar het juist veel minder druk was dan we verwachtten. Gelukkig maar want deze club is van zichzelf al druk genoeg. Alleen langs zee was het wat drukker met pinksterwandelaars, daar zijn we dan ook maar bij uit de buurt gebleven.

Enkele beelden:
Read more “Tweede Pinksterdag”

Een extra lange maandag

De ochtendploeg trapte al lekker vroeg af in de Scheveningse Bosjes. Dat we nog niet echt gewend zijn aan de warmte was te merken aan het tempo waarmee er door het bos werd gekuierd. En dan valt er natuurlijk ook nog eens extra veel te snuffelen zo vlak na het weekend, heel relaxed liepen we onze wandeltijd weg…

De middagploeg assisteerde bij de zoektocht naar een hondje dat bij een collega in paniek de bosjes van Poot was uitgerend. Daardoor arriveerden we veel later dan gepland bij de Zandmotor waar we dan wel weer extra fijn hebben gewandeld. Uiteraard was iedereen wat later thuis vanmiddag. Met het hondje is het gelukkig goed afgelopen!

Een korte samenvatting van een lange dag:

Read more “Een extra lange maandag”

Vrijdagmiddag op de Zandmotor

De vrijdagmiddagploeg maakte het gebruikelijke uitstapje naar Monster voor een feestelijke afsluiter van de werkweek op de Zandmotor.

Nadat we aangelijnd via het duinpad de strandopgang afkwamen was het moment van lanceren daar en stoof iedereen blij en enthousiast alle kanten uit. Het was nog wel zaak de troepen een beetje bij elkaar te houden; langs zee bewogen wat paardenmeisjes dus we trokken een keer rechtsom om de lagune. Aan de andere kant stond echter een meneer in gebreid Noors vest samen met zijn viszla een tennisbal te trainen. Nu hadden wij recentelijk nog een wat minder goede ervaring met de combi viszla/tennisbal dus ik hield de roedel even bij me in afwachting van welke richting het Noorse vest zou bewegen.

Na wat danspasjes met de bal bewoog het vest richting duintjes. Mooi! Dan konden wij veilig voorlangs langs de lagune verder. Langs de andere kant om de duinen heen trekken had namelijk niet mijn voorkeur omdat even verderop een stuk strand (met voor de honden onleesbare bordjes) is afgesloten om de strandbroedende vogels wat rust te gunnen. Net toen we onze weg langs het water vervolgden vlogen bal en viszla richting lagune. Wij bewogen abrupt naar rechts om dan toch maar via de andere kant om de duinen heen te trekken. Iedereen volgde braaf maar Molly was toch echt al een beetje getriggerd door alle bewegingen bij het water.

Terwijl wij op afstand om de duinen liepen zette meneer weer wat danspasjes in, hierbij – met de bal hoog boven zijn hoofd – allerlei kreetjes slakend. Voor Molly waren dit meer impulsen dan zij kon onderdrukken, wég was ze… Snel stapte ik met de rest door achter het duin, dat was in ieder geval een visuele prikkel minder. Marie vond al die opwinding maar niets en nam het rit aan de andere kant op, ver weg richting strandbroeders, om precies op het randje van het afgezette gebied te gaan zitten poepen. Het leek me geen goed idee om nu met de hele roedel die kant te gaan om aan de opruimplicht te voldoen en ik besloot deze rekening met het universum te vereffenen door elders maar een paar zwerfdrollen op te ruimen. In de hoop dat dit Marie zou aanzetten te volgen ging het op een holletje verder richting de grote vlakte. Marie bewoog inderdaad onze kant op maar nu ging Tulp er vandoor om toch maar eens polshoogte te nemen waar haar huisgenootje Molly uithing. Wij beklommen snel een duintop vanwaar we het treintje bal-viszla-Molly-Tulp konden gadeslaan langs het water. In een laatste poging Molly te lokken gooide ik – hierbij hard doch niet te dwingend (ik ken mijn pappenheimers) Molly roepend – een steen de lucht in en verdomd, daar kwam ze aan, op de voet gevolgd door Tulp. Met een aangelijnde Marie, Molly en Tulp vervolgden wij onze weg, over de grote vlakte naar zee en via het strand weer terug richting strandopgang.

Echter, parallel aan onze beweging richting strandopgang vloog er een bal langs, gevolgd door de visla en het Noorse vest. Voor de zekerheid lijnde ik iedereen alvast aan. Dat gaf ons de gelegenheid om op ons gemakje te aanschouwen hoe de viszla-met-bal de meneer in de maling nam en zich niet aan liet lijnen. Pas na heel veel pogingen zat viszla eindelijk aan de lijn en bewoog het duo richting duinpad. Wij volgden op gepaste afstand.

Eenmaal in de bus moesten we even wachten totdat er een oneindige stroom auto’s was gepasseerd alvorens wij via de inham van de bushalte konden keren om richting Den Haag te rijden. Net toen ik wilde gaan rijden reed er achter ons een auto zonder richting aan te geven zijn parkeervak uit om ons vervolgens af te snijden en op de businham te keren. Bij het voorbijgaan werd er een soort van verontschuldigend gewuifd. Het was het Noorse vest!! Inwendig verklaarde ik dat onze lieve Heer mij mocht verdoemen.

Vervolgens kwam er nog een ellenlange stoet auto’s aan, gevolgd door de streekbus die bij de halte stopte. Daarna was het nog wachten op alle passagiers die voor ons langs moesten oversteken en uiteraard de volgende stoet auto’s. Eindelijk konden we dan keren, richting Den Haag, richting het weekend! Gebreide Noorse vesten blijven dit weekeinde beter even uit mijn buurt…

Read more “Vrijdagmiddag op de Zandmotor”

Woensdagmiddag, Zandmotor te Monster

De middagploeg mocht aan de slag op de Zandmotor bij Monster. We gingen in de stralende zon het strand op. Vlak voor de kleine lagune haakte onze Monsterse vriend Sjef samen met zijn baas aan. Al spelend ging het richting Kijkduin om strandpaal F1 aan te tikken (Podenco Taco deed voor de zekerheid nog even een paar kilometer extra richting Kijkduin) en langs zee weer terug te wandelen richting strandopgang. Meer van dit soort wandelingen graag!
Read more “Woensdagmiddag, Zandmotor te Monster”

driedubbele vrijdag

Er moesten nog flink wat stappen gezet worden voordat het eindelijk weekend werd. Maar liefst drie rondes vandaag, alledrie gezellig zonder incidenten, onregelmatigheden of reputatieschade, integendeel, iedereen liet zich vandaag van zijn/haar beste kant zien!

Read more “driedubbele vrijdag”