“Geen neerslag verwacht” meldde buienradar vrolijk bij het ophalen van de laatste hond. Opgetogen zetten we met de ochtendploeg koers richting Zwarte Pad waar deze blijde tijding al snel een slechte grap bleek te zijn. Nog voordat er een hond van de lijn was viel er al een paar kilo hagel op ons dak. De bui was gelukkig van korte duur en om weer een beetje warm te worden liepen we met versnelde pas langs de vloedlijn richting Wassenaar.
Read more “Hagel, een zonnetje, en toch weer hagel op vrijdagmorgen”
Ouderwets ravotten op de dubbel dolle donderdag
Ga ik zelf iets schrijven of laat ik me gewoon een keer inspireren?
Ach, kan mij het schelen…
Ouderwets ravotten op de dubbel dolle donderdag.
De ochtendploeg ging naar het zwarte pad. Op een heerlijk rustig strand genoten wij van de zon, een flink stuk wandelen en werd er vrolijk gespeeld met een frisbee. Al schoot ollie wel even uit met zijn tandjes. En zaten die pardoes in mijn duim.
Ook de middagploeg was op hetzelfde strand te vinden. Ondanks een flinke drukte hebben wij ons goed vermaakt. Er waren nul aussies binnen mijn eigen groep. Gezelligheid den top.
En in huize Dog word er flink gesnurkt door te honden momenteel.
Tot morgen 😉
Boswandelen en modderworstelen op woensdag
Geen strandweer vandaag.
De ochtendploeg zocht haar heil in de Scheveningse Bosjes. Daar bestond het programma uit rennen, spelen, snuffelen, kuilen graven, kuilen weer dichtgooien, stokken vinden, stokken slopen, stokken van elkaar afpakken en om het kwartier verplicht verzamelen rond het voertasje.
De middagploeg maakte een uitstapje naar de Dobbeplas waar we achtereenvolgens door de blubber, bagger, vette klei, drek, slijk en modder renden. Hierbij werden we weer eens geassisteerd door Benjamin die net als de laatste keer binnen twee minuten alle honden bij naam kende, alle streken van alle boefjes direct door had, precies wist welke koekjes er bij welke hond hoorde (geen lichte opgave met alle hypo-allergene prinsesjes in ons midden) en de roedel keurig bij elkaar wist te houden.
Zijn hulp kwam extra goed van pas toen Grace volledig in de jachtstand ging en alleen nog maar reageerde op haar neus en hij haar na enkele minuten heel behendig wist te vangen toen ze tot aan haar oren in een muizenhol zat! Met complete roedel – en een bus vol bagger – reden we moe maar voldaan terug naar Den Haag.
De duinen in op dinsdag
De eerste kilometers van 2022 zitten in de benen
We begonnen het nieuwe jaar waar we het oude jaar eindigden; in de duinenrij bij het Zwarte Pad. Enkele wetenswaardigheden:
- het was er in de ochtend heerlijk stil en rustig,
- het was er in de middag een totaal gekkenhuis,
- er zijn best nog wel wat honden op vakantie dus we wandelden met gezellig kleine groepjes,
- men is (met name in de middagploeg!) na een week al verleerd netjes aan de lijn te lopen,
- de middagploeg had maltezer Harley (een oude bekende van Mr Dog’s lokale uitlaatveldje) te gast,
- Harley heeft het uitstekend naar zijn zin gehad,
- er liepen blote meneren achter ons aan in de duinen,
- hier hebben we heel hard naar geblaft,
- asieldiva Grace was voor de eerste keer mee zonder baasjes,
- Grace deed het – super lief geholpen door haar huisgenoot Benny – fantastisch,
- bij de parkeerautomaat constateerden we dat wij niet de enigen zijn die de tarieven per 1 januari verhoogd hebben…
Read more “De eerste kilometers van 2022 zitten in de benen”
De allerlaatste van 2021
Eigenlijk zou dit mijn eerste vakantiedag zijn maar er was zoveel animo voor een extra wandeling vandaag dat we de kerstvakantie nog maar een dagje hebben uitgesteld.
Met een hele gezellige club trokken we de duinen in bij het Zwarte Pad, ver weg van al het vuurwerk in de stad. Voor de extra gezelligheid wandelde Grace – het nieuwe huisgenootje van Benny – met ons mee en hadden Benny en Grace ook hun eigenaresse meegenomen. Alsof iedereen wist dat dit het laatste roedelfestijn van het jaar was werd er meer gerend dan ooit tevoren, Grace deed hier super happy aan mee en het was bijna aandoenlijk om te zien hoe blij ze was. Als verwacht vonden halve en hele boxer Tulp en Yipp elkaar direct en die hielden de boel flink aan het racen. Nadat we helemaal moe gerend – en veel te laat – de terugweg aanvaardden kwamen we ook nog eens de onvermijdelijke roedel van de onvermijdelijke Evelien tegen en begon het hele feest gewoon opnieuw.
Ik ken een paar honden die heel lekker zullen slapen vanavond…
De laatste donderdagwandelingen van het jaar
De laatste donderdagwandelingen van 2021 zitten erop.
Enkele feitjes; het was waterkoud, we hebben flink gerend om warm te blijven, er liepen enge mensen in het duin, die werden allemaal door Tjappi weggeblaft, Rosie ontsnapte uit haar winterjas en nam ons wederom flink in de maling, daar waren zodanig druk mee dat er weinig is gefilmd tijdens de ochtendwandeling, we zagen weer herten over de duintoppen huppelen, Penny had vanmiddag konijnenkeutelcorvee, Ozzie stapte vrijwillig naar voren om haar daarbij te assisteren.
Woensdag
Ik kan vandaag heel lui het blogje van gisteren copy/pasten (‘wintersporten in de ochtend, zonnebaden in de middag’). Daar moet dan nog wel even aan worden toegevoegd dat we ‘s ochtends iets later dan gepland het strand opgingen omdat ik helemaal aan de andere kant van het ophaalgebied een beagle was vergeten op te halen, dat er belachelijk veel paardenmeisjes waren losgelaten op het strand en dat we ‘s middags héél veel Bambi’s zagen in de duinen.
De laatste dinsdagwandelingen van het jaar
Deze laatste dagen van het jaar brengen we zoveel mogelijk door in de knalvrije zones.
Vandaag kozen we daarom wederom voor het Zwarte Pad waar de ochtendploeg aan de slag ging in een wintersportsetting en de middagploeg met opgestroopte mouwen van de zon genoot.
Laatste maandagwandelingen van het jaar
De laatste maandag van het jaar brachten we door op het strand (voor)bij het Zwarte Pad, ver weg van het vuurwerk dat elders in de stad al flink wordt afgestoken.
De ochtendploeg™ kwam aan op een leeg parkeerterrein en genoot met volle teugen van de rust en de ruimte. Er werden dan ook flink wat meters gemaakt. Op de terugweg pakten we als intervaltraining nog een stukje duin mee en gooiden en passant uit baldadigheid de door de concurrentie geplaatste territoriumvlag om opdat iedereen er overheen kon plassen.
De middagploeg™ had met wat meer drukte te maken, zoals bij eerdere lockdowns liep het plotseling vol met hond/mens combinaties die we nooit eerder hebben gezien en lijkt de werpstok nog lang niet uit de mode te zijn. Aangelijnd trokken we om alle commotie heen om ons vervolgens opperbest in ons privé-duin te vermaken.
Op een bezoekje van een puberende bij de baas weggelopen bernersennenknaap na (die uiteindelijk werd opgehaald) kwamen we er letterlijk geen hond tegen.
Read more “Laatste maandagwandelingen van het jaar”