De ochtendploeg genoot in alle vroegte van de stilte op het strand bij het Zwarte Pad. Niemand genoot echter zo hard als een zekere husky die het er deze allerlaatste keer dat ze los mocht op het strand even goed van nam.
De middagploeg genoot ook flink van een strandwandeling bij de Molenslag in Monster. Het was er zonnig en zo rustig dat we ons op een exotisch onbewoond eiland waanden.
Read more “Dit deden we op vrijdag”
De ochtendploeg ging voor de gezelligheid na een hele week strandwandelingen het bos in. De in eerste instantie gezellige wandeling kreeg echter een bizarre wending toen we een SOS ontvingen voor assistentie bij de reanimatie van een hond elders in het bos. Dit verhaal liep helaas niet goed af. Geheel uit het veld geslagen verlieten we eerder dan gepland het bos weer. Vijf seconden video, meer is er niet van de ochtendsessie…
De middagploeg ging op het Monsterse strand aan de slag en kreeg gezelschap van de bazin van Marie die nu wel eens met eigen ogen wilde zien wat Marie eigenlijk allemaal uitspookt op zo’n vrijdagmiddag. De honden die er zin in hadden, het mooie weer en het zonnige gezelschap zorgden voor een geweldige afsluiter van de week. De helft van de beelden in het filmpje zijn geschoten door de bazin van Marie, u kunt vast raden welke helft…
Iedereen mocht vandaag z’n zwembroek mee want er stond voor zowel ‘s ochtends als ‘s middags een strandbezoek in de planning.
De ochtendploeg trapte af op het strand bij het Zwarte Pad en maakte er een gezellig braaf wandelfeest van. Later vandaag bereikte ons via via nog een complimentje van iemand die onder de indruk was van al die braafheid. Keurig gedaan jongens en meisjes van de ochtendploeg!
De middagploeg deed minstens zo braaf haar best op het strand van Monster. Na een snelle duik in zee hebben we er een relaxte boel van gemaakt in de duintjes, een beetje spelen, een beetje scharrelen, beetje rennen, beetje luieren, heerlijk!
Read more “Dinsdag op de stranden van Scheveningen en Monster”
Twee fantastisch zonnige strandwandelingen vandaag.
De ochtendploeg wandelde op Scheveningen. Rosie kon niet wachten om het strand op te gaan en sprong voor haar beurt uit de bus. Nadat zij bij haar lurven was gegrepen en teruggezet in de bus mocht ze er voor straf pas als laatste uit. Dat deed haar niets, ze was prima op de hoogte van het feit dat haar halsband toch in de fopstand* staat (ik niet), trok haar hoofd eruit en rende naar beneden, het strand op. Zodra wij ook beneden waren slingerde ik de nog aangelijnde roedel even aan een paal zodat ik Rosie in ieder geval haar halsband weer kon omdoen. Die vlieger ging niet op, mevrouw liet zich niet voor de 2e keer vangen en rende enthousiast rondjes om ons heen. Dit tafereel werd lachend gadegeslagen door twee dames met één hond die net de strandopgang afkwamen. Terwijl ik met een schuin oog naar de werpstok die in de hand van een van de twee bungelde keek ging deze al de lucht in en voor ik het wist werd er een tennisbal gelanceerd. Uiteraard was Rosie sneller dan de andere hond en triomfantelijk rende ze met tennisbal het strand over. “Ze heet Rosie, veel succes!” riep ik naar de dames, hopend dat ze zich wel door hen liet vangen. ‘Geeft niet, we hebben nog een bal’ klonk het terug. Shit…
Onderwijl was het tijd om de roedel te lanceren. De bende was nog niet half los of Tulp nam een spurt, pikte de bal van Rosie en kwam deze heel blij terugbrengen, Rosie kwam er op een holletje erachteraan en nam ditmaal genoegen met een frolicje en liet zich weer netjes aankleden. Fijn, de wandeling kon eindelijk van start, Tulp bedankt!
*check ook: ‘Nog even dit over halsbanden’
De middagploeg maakte een uitstapje naar het strand van Monster. Het was er ondanks het mooie weer verrassend rustig en dat kwam goed uit, we waren er namelijk met een flinke delegatie. Een hele blije delegatie ook, er werd echt leuk gespeeld en gerend, even gesnuffeld in de duintjes en en masse door karkassen van dode vogels gerold. Dat laatste stond overigens niet in mijn draaiboek…
Dat was op twee paardenmeisjes en Mister Dogs buren na (hilarisch toeval) zo goed als verlaten. We gingen keihard voor de kilometers, basset Pacha bleef om de haverklap op de handrem staan om ons aan te kijken met een blik van “jullie vergissen je, de bus is de andere kant op”, pas op de terug weg leefde hij een beetje op en betrapten we hem zelfs op een bescheiden blije huppel. Omdat het toch al bijna weekend was liepen we stiekem een beetje langer dan gebruikelijk en het schemerde al behoorlijk toen we bij de bus aankwamen. Moe maar voldaan reden we weer terug richting Den Haag. Read more “Vrijdagmiddag, strand Molenslag Monster”
De vrijdaggroep is in korte tijd behoorlijk gegroeid en wordt met de week leuker. We sloten deze week af met een beregezellige wandeling op het Monsterse strand. Hieronder het beeldmateriaal, verdeeld over een youtube-filmpje en een flickr-album. Fijn weekeinde allemaal!
