Vandaag was het wel weer eens tijd om op ons gemakje de bossen te besnuffelen. De ochtendploeg nam het hondenbos bij Clingendael voor haar rekening, de middagploeg ging aan de slag in de Scheveningse Bosjes en werd daarbij getrakteerd op een aangename portie zonlicht. Twee filmpjes:
Read more “Dinsdag”
Tag: Clingendael
Strand en bos op donderdag
Hoogseizoen, druk, druk, druk, ik zou bijna vergeten de filmpjes van donderdag te posten…
Read more “Strand en bos op donderdag”
Strand- en boswandeling op maandag
De ochtendploeg trad al vroeg aan op het Zwarte Pad voor een aangename strandwandeling en een frisse duik in zee. Hoewel het mij gelukt is om minutenlang de binnenkant van mijn telefoontasje te filmen is er bijster weinig gefilmd van deze gezellige zwempartij.
De middagploeg maakte haar opwachting in Clingendael waar ook fijn gewandeld en gezwommen werd. Verder moesten er weer heel wat bunkers besnuffeld worden en vergaten we niet om onze buikjes rond te eten met de lekkerste aarde van Den Haag en omstreken. Waar er vanmorgen te weinig beeldmateriaal voorhanden was was er nu teveel. Te lui om alles te knippen en plakken hebben we de boel gewoon een beetje versneld op ons youtube-kanaal geplempt:
Strand en bos op vrijdag
De ochtendploeg was ivm de warmte al lekker vroeg op het strand te vinden. We gingen voor de strekkende meters; er werd door bijna iedereen lekker doorgestapt richting Wassenaar. ‘Bijna iedereen’ want voor een niet nader te noemen Ierse terriër lag de prioriteit meer bij het achterblijven en inspecteren van alle aanspoelsels dan bij het meewandelen met de rest. De lijn bracht hierin uitkomst. Halverwege kwamen we onze eigen Cserkesz tegen die samen met bazin aan de strandwandel was. De bofkont, want hij mocht ‘s middags alweer met ons mee naar het bos.
En dat bos werd het hondenbos bij Clingendael waar de middagploeg heel stilletjes genoot van de rust totdat we de roedel van collega Evelien tegenkwamen en we er met dubbele bezetting een fijn wild zwemfestijn van wisten te maken. Dikke pret. Na een hartverscheurende roedelscheiding mocht iedereen zich nog even goed droogrennen in het beukenbos en was het alweer tijd om het weekend in te luiden.
Vrijdagmorgen in Clingendael
Relaxed ochtendwandelen doe je zo:
De bossen in op hemelvaartsdag
Hemelvaartsdag + mooi weer = drukte aan de kust.
Geen strandwandelingen dus maar vandaag, we gingen gezellig tweemaal het bos in. Een qua omvang bescheiden ochtendploeg deed dat in de Scheveningse Bosjes waar het aanmerkelijk drukker was dan we hadden verwacht/gehoopt, zowel met uitlaatservices als met particuliere hondenbezitters. Het was er niet minder gezellig om, integendeel!
De middagploeg ging van start in Clingendael. Penny had voor de gelegenheid haar baas meegenomen die direct aai- en knuffelcorvee kreeg. Men liet zich dat goed welgevallen. Er werd braaf gewandeld, lekker gespeeld en verkwikkend geplonst. Aansluitend was het verplicht opdrogen op de zonneweide (geen straf!) en volgde nog een extra rondje bos ter afsluiting.
De bossen in op donderdag
Een dagje in de bossen.
Een door roosterwijzigingen, ziekte, vakantie en herstel na operatie uitgedund ochtendploegje maakte een uitstapje naar Clingendael voor een stevige ronde bunkersnuffelen. De middagploeg speelde op volle sterkte een thuiswedstrijd in de Scheveningse Bosjes.
Muiterij op vrijdagmorgen
Volle bak deze vrijdagmorgen, er gingen nogal wat honden een dagje extra mee.
Omdat we zowel Rio als Boris in onze gelederen hadden (en beide heren hem er in de duinen altijd samen tussenuit knijpen om ver buiten ons bereik belachelijk veel zeewater te drinken) en ik waarschijnlijk toch wel druk genoeg zou zijn met het managen van deze kudde leek het een goed idee om lekker ontspannen in Clingendael te gaan wandelen. Dit bleek al snel een misvatting…
De kudde was nog niet van de lijn of zij verspreidde zich over een grote oppervlakte van het bos om zo ver mogelijk uit elkaar simultaan te gaan zitten poepen. Op een holletje probeerde ik alles op te ruimen voordat de notoire poepeters mij hierbij konden assisteren. Hierin slaagde ik maar nauwelijks. Net op het moment dat ik een heuvel af stormde om een niet nader te noemen grand basset griffon vendéen te verhinderen een kakelverse bolus naar binnen te werken zag ik vanuit mijn ooghoeken enkele ridgebacks van de concurrentie opdoemen.
Na een hartelijke begroeting over en weer volgde het gebruikelijke armpje drukken direct gevolgd door wat grensoverschrijdende bewegingen van Rinus en Benny in de richting van een flatcoatdame uit de andere roedel. Terwijl ik dit in goede banen probeerde te leiden ontsnapte corgipuber Willy even aan mijn aandacht. Die vloog met hoge snelheid samen met een ridgeback van de concurrentie ver het bos in. Waarschijnlijk zouden ze daar viszla Rio tegenkomen die de verwarring ook had aangegrepen om hem er ver tussenuit te knijpen.
Hoewel ik heel veel had bij te kletsen met mijn collega (veel te lang niet gezien!) werd het toch zaak dat onze wegen zich gingen scheiden. Na enig aandringen ging de meerderheid met mij mee, alleen Rio rende nog ergens in een ander universum en Willy was in de verte zijn eigen feestje aan het bouwen.
Er zat weinig anders op om toch met de hele roedel weer de andere roedel in te gaan om Willy bij zijn kladden te grijpen. Enig gedoe verder wandelden we dan toch met de hele ploeg de andere kant uit. Die andere kant was echter wel richting het drassige gedeelte van Clingendael. Boris ontdekte eerst een plas langs het pad, vervolgens een modderpoel en uiteindelijk het moeras. Roepen had geen enkele zin en ik voelde er weinig voor om zelf de bagger in gaan om hem eruit te halen. Met een boog voerde ik de rest om het moeras heen, richting Grote bunker waar even lekker zouden kunnen spelen. Voor de bunker telde ik snel de koppen; één kop te weinig, Willy was ‘m weer gesmeerd! Ik had zijn naam nog niet geroepen of de telefoon ging; of ik misschien een hond kwijt was? Ik antwoordde dat dat – als dit een corgi aan een vijf meter lange lijn was – inderdaad het geval zou kunnen zijn. Nou die lijn had hij dus vastgelopen en mevrouw had hem losgemaakt. We liepen mevrouw tegemoet en Willy kwam er al aangestormd. Ik kreeg amper gelegenheid haar te bedanken voor het bellen want zij wilde mij toch wel heel graag vertellen dat lange lijnen heel gevaarlijk zijn en dat zij ze precies hierom niet gebruikte. Ik kreeg een standje. Door mijn hoofd flitsten talloze goed en minder goed afgelopen vermissingen en zoekacties waar ik bij betrokken ben geweest, waar we toch wel heel graag hadden gezien dat er een lange lijn was gebruikt. Ik besloot de strijd maar niet aan te gaan, gaf haar volkomen gelijk en bedankte nogmaals voor de hulp.
We wandelden weer verder, even alle varkentjes schoonspoelen bij het hondenstrandje achterin. De varkens lagen er inderdaad als eerste in, dat was goed. Rio en Toto renden echter de brug over, dat was niet goed. Nadat ik eerst Toto en veel later Rio weer bij de groep had vloog Willy er weer vandoor, de andere brug over, het aanlijngebied in. Dit was de druppel. Ik slingerde iedereen aan de lijn en zette de bende aan een boom vast terwijl ik Willy te grazen nam. Daarna ging het met iedereen aan de lijn over het landgoed terug naar de bus. Het was wel klaar…
Even voorstellen…
Hallo Leute, Thor is de naam!
Ik ben een heuse Kaninchen Teckel (dat zijn heeele grote teckels die er van buiten heel klein uitzien) en ik ben al één jaar.
Mister Dog ken ik al best een tijdje omdat hij altijd mijn grote zus, Gaea de Dobermann, op komt halen en dan spring ik zo hoog mogelijk tegen hem op. Inmiddels kom ik al ruim tot ooghoogte!
Het was lang wachten tot ik oud genoeg was maar nu mocht ik dan eindelijk voor de eerste keer met hem mee. Dat begon meteen hartstikke leuk, ik mocht samen met Gaea bij allemaal gezellige honden in de bus. Onderweg kwamen er nog allemaal leuke honden bij en toen mochten we er bij Clingendael allemaal uit. Omdat Mr Dog’s risico-analyse mij het voordeel van de twijfel gaf mocht ik meteen los van de riem en toen begon het echte feest. We hebben keihard gespeeld het hele bos door geracet en af en toe moesten we allemaal komen om wat lekkers te halen. Dan was ik er telkens als eerste. Volgens Mr Dog luister ik nu al beter dan mijn grote zus en hij hoopt dat ik misschien een goed voorbeeld kan zijn voor haar. Ik vond het in ieder geval geweldig en mag vanaf nu iedere woensdagmiddag mee met het feestje. Ik kan haast niet wachten, tot volgende week!
De bossen in op donderdag
Bepaald geen strandweer vandaag, we zijn maar een dagje de bossen ingevlucht.
De ochtendploeg stampte door de plassen in de Scheveningse Bosjes, de middagploeg huppelde totaal verregend door Clingendael. De meeste honden trekken zich overigens geen zier aan van een beetje regen, het afdrogen na afloop vinden ze veel erger. Dat laatste hebben we dan gemeen!