Deze tijd van het jaar wandelen we zoveel mogelijk in de knalvrije gebieden.
Vandaag hadden we geluk en lieten de weersomstandigheden het toe dat we tweemaal naar het Zwarte Pad konden. Met de middagploeg gingen we linea recta het duin in om daar als dollemannen over de toppen te vliegen. Wat een energie op de maandag, ongekend!
Vandaag kijken we terug op een stevige strandwandeling met een ochtendploeg die het droog wist te houden, een hoge snelheidsstrandwandeling met een middagploeg die maar liefst tweemaal tot op het bot doorweekt raakte en een gezellige boswandeling met de bonusclub
Nattigheid vandaag.
De ochtendploeg probeerde droog te blijven in de Scheveningse Bosjes, dat lukte maar half. Niet dat dat ons veel kon schelen, het was er zo heerlijk rustig (wij waren vroeg vandaag) dat die paar spatjes regen niet uitmaakten.
De middagploeg durfde het na een snelle blik op buienradar aan het strand op te gaan. Daar bleef het zowaar ook redelijk droog. Had verder ook niet uitgemaakt, de maandagmiddagploeg rent toch veel sneller dan de regen.
Vrijdag bezochten we met de ochtendploeg het strand bij het Zwarte Pad waar Spiken nog één keertje los mocht totdat hij een kleine anderhalf uur later door zijn eigenaresse weer werd aangelijnd (dit is de beknoptste versie) en ging de middagploeg (noodgedwongen, omdat er een uitlaatservice uit – of all places – Waddinxveen op onze parkeerplek bij de Zandmotor stond) aan de slag op het strand van Monster.
Na ruim een etmaal niet meer te hebben geblaft mocht ik dan vandaag eindelijk weer uit mijn quarantainekennel.
We begonnen meteen met lekker volle groepen die we in een niet al te grote leenbus van de garage moesten zien te passen. Dat werd een knusse boel.
De ochtendploeg kon nog net een stukje zandbank meepikken voordat het te link werd (het werd hoog water) en maakte de wandeling af op het strand.
De middagploeg ging met hoog water het strand op en maakte er een groot zwemfestijn van. Vanwege de garage-logistiek en omdat ik nog niet wist hoe het mijzelf zou vergaan vandaag wandelden we maar een uurtje. Dat was zo voorbij met dit mooie weer!
Bijna was het me gelukt om basset Pacha te vergeten maar gelukkig hadden we vandaag nog een derde ronde te gaan met de opvangclub. Daarmee bezochten we de bosjes van Poot waar collega Emilie zich voor de extra gezelligheid samen met haar opvangclubje bij ons aansloot. Prima dag en conditioneel viel het me 100% mee!
Read more “Daar zijn we weer”
Driedubbel zonnige donderdag! We begonnen met de ochtendploeg in de ochtendzon op een verrassend stil strand, gingen met de middagploeg een zonnig bos in en deden nog een zonnige bosronde met de opvangclub.
enkele beelden:
Dachten we dat het gisteren mistig was…
Gewapend met kompas en gps maakte de ochtendploeg er een groot avontuur van. Wandelend in onze eigen kleine grijze wereld wisten we gelukkig perfect getimed toch de strandopgang weer terug te vinden.
De middagploeg had boxer Singi te gast. Die kwam gezellig proefwandelen omdat ze in februari een weekje te gast zal zijn in de middagploeg. Behalve wat kleine overtredinkjes als het uit mijn handen koppen van mijn telefoon en net een keertje te vaak die grote platte neus in het voertasje proberen te frommelen ging dat hartstikke goed; Singi is geslaagd voor de proefwandeling, die zien we in februari weer terug!
Read more “Dikke mist op donderdag”
Eigenlijk zou dit mijn eerste vakantiedag zijn maar er was zoveel animo voor een extra wandeling vandaag dat we de kerstvakantie nog maar een dagje hebben uitgesteld.
Met een hele gezellige club trokken we de duinen in bij het Zwarte Pad, ver weg van al het vuurwerk in de stad. Voor de extra gezelligheid wandelde Grace – het nieuwe huisgenootje van Benny – met ons mee en hadden Benny en Grace ook hun eigenaresse meegenomen. Alsof iedereen wist dat dit het laatste roedelfestijn van het jaar was werd er meer gerend dan ooit tevoren, Grace deed hier super happy aan mee en het was bijna aandoenlijk om te zien hoe blij ze was. Als verwacht vonden halve en hele boxer Tulp en Yipp elkaar direct en die hielden de boel flink aan het racen. Nadat we helemaal moe gerend – en veel te laat – de terugweg aanvaardden kwamen we ook nog eens de onvermijdelijke roedel van de onvermijdelijke Evelien tegen en begon het hele feest gewoon opnieuw.
Ik ken een paar honden die heel lekker zullen slapen vanavond…
Deze laatste dagen van het jaar brengen we zoveel mogelijk door in de knalvrije zones.
Vandaag kozen we daarom wederom voor het Zwarte Pad waar de ochtendploeg aan de slag ging in een wintersportsetting en de middagploeg met opgestroopte mouwen van de zon genoot.
Vandaag bezochten we tweemaal het strand. Jas open, mouwen omhoog, muts af en nog was het te warm. Afzien hoor…
Read more “Donderdag in de zon”
