De vrijdagmiddagploeg maakte het gebruikelijke uitstapje naar Monster voor een feestelijke afsluiter van de werkweek op de Zandmotor.

Nadat we aangelijnd via het duinpad de strandopgang afkwamen was het moment van lanceren daar en stoof iedereen blij en enthousiast alle kanten uit. Het was nog wel zaak de troepen een beetje bij elkaar te houden; langs zee bewogen wat paardenmeisjes dus we trokken een keer rechtsom om de lagune. Aan de andere kant stond echter een meneer in gebreid Noors vest samen met zijn viszla een tennisbal te trainen. Nu hadden wij recentelijk nog een wat minder goede ervaring met de combi viszla/tennisbal dus ik hield de roedel even bij me in afwachting van welke richting het Noorse vest zou bewegen.

Na wat danspasjes met de bal bewoog het vest richting duintjes. Mooi! Dan konden wij veilig voorlangs langs de lagune verder. Langs de andere kant om de duinen heen trekken had namelijk niet mijn voorkeur omdat even verderop een stuk strand (met voor de honden onleesbare bordjes) is afgesloten om de strandbroedende vogels wat rust te gunnen. Net toen we onze weg langs het water vervolgden vlogen bal en viszla richting lagune. Wij bewogen abrupt naar rechts om dan toch maar via de andere kant om de duinen heen te trekken. Iedereen volgde braaf maar Molly was toch echt al een beetje getriggerd door alle bewegingen bij het water.

Terwijl wij op afstand om de duinen liepen zette meneer weer wat danspasjes in, hierbij – met de bal hoog boven zijn hoofd – allerlei kreetjes slakend. Voor Molly waren dit meer impulsen dan zij kon onderdrukken, wég was ze… Snel stapte ik met de rest door achter het duin, dat was in ieder geval een visuele prikkel minder. Marie vond al die opwinding maar niets en nam het rit aan de andere kant op, ver weg richting strandbroeders, om precies op het randje van het afgezette gebied te gaan zitten poepen. Het leek me geen goed idee om nu met de hele roedel die kant te gaan om aan de opruimplicht te voldoen en ik besloot deze rekening met het universum te vereffenen door elders maar een paar zwerfdrollen op te ruimen. In de hoop dat dit Marie zou aanzetten te volgen ging het op een holletje verder richting de grote vlakte. Marie bewoog inderdaad onze kant op maar nu ging Tulp er vandoor om toch maar eens polshoogte te nemen waar haar huisgenootje Molly uithing. Wij beklommen snel een duintop vanwaar we het treintje bal-viszla-Molly-Tulp konden gadeslaan langs het water. In een laatste poging Molly te lokken gooide ik – hierbij hard doch niet te dwingend (ik ken mijn pappenheimers) Molly roepend – een steen de lucht in en verdomd, daar kwam ze aan, op de voet gevolgd door Tulp. Met een aangelijnde Marie, Molly en Tulp vervolgden wij onze weg, over de grote vlakte naar zee en via het strand weer terug richting strandopgang.

Echter, parallel aan onze beweging richting strandopgang vloog er een bal langs, gevolgd door de visla en het Noorse vest. Voor de zekerheid lijnde ik iedereen alvast aan. Dat gaf ons de gelegenheid om op ons gemakje te aanschouwen hoe de viszla-met-bal de meneer in de maling nam en zich niet aan liet lijnen. Pas na heel veel pogingen zat viszla eindelijk aan de lijn en bewoog het duo richting duinpad. Wij volgden op gepaste afstand.

Eenmaal in de bus moesten we even wachten totdat er een oneindige stroom auto’s was gepasseerd alvorens wij via de inham van de bushalte konden keren om richting Den Haag te rijden. Net toen ik wilde gaan rijden reed er achter ons een auto zonder richting aan te geven zijn parkeervak uit om ons vervolgens af te snijden en op de businham te keren. Bij het voorbijgaan werd er een soort van verontschuldigend gewuifd. Het was het Noorse vest!! Inwendig verklaarde ik dat onze lieve Heer mij mocht verdoemen.

Vervolgens kwam er nog een ellenlange stoet auto’s aan, gevolgd door de streekbus die bij de halte stopte. Daarna was het nog wachten op alle passagiers die voor ons langs moesten oversteken en uiteraard de volgende stoet auto’s. Eindelijk konden we dan keren, richting Den Haag, richting het weekend! Gebreide Noorse vesten blijven dit weekeinde beter even uit mijn buurt…

Read more “Vrijdagmiddag op de Zandmotor”