Tag: tennisbal

Vrijdagmiddag op de Zandmotor

Mister Dog

De vrijdagmiddagploeg maakte het gebruikelijke uitstapje naar Monster voor een feestelijke afsluiter van de werkweek op de Zandmotor.

Nadat we aangelijnd via het duinpad de strandopgang afkwamen was het moment van lanceren daar en stoof iedereen blij en enthousiast alle kanten uit. Het was nog wel zaak de troepen een beetje bij elkaar te houden; langs zee bewogen wat paardenmeisjes dus we trokken een keer rechtsom om de lagune. Aan de andere kant stond echter een meneer in gebreid Noors vest samen met zijn viszla een tennisbal te trainen. Nu hadden wij recentelijk nog een wat minder goede ervaring met de combi viszla/tennisbal dus ik hield de roedel even bij me in afwachting van welke richting het Noorse vest zou bewegen.

Na wat danspasjes met de bal bewoog het vest richting duintjes. Mooi! Dan konden wij veilig voorlangs langs de lagune verder. Langs de andere kant om de duinen heen trekken had namelijk niet mijn voorkeur omdat even verderop een stuk strand (met voor de honden onleesbare bordjes) is afgesloten om de strandbroedende vogels wat rust te gunnen. Net toen we onze weg langs het water vervolgden vlogen bal en viszla richting lagune. Wij bewogen abrupt naar rechts om dan toch maar via de andere kant om de duinen heen te trekken. Iedereen volgde braaf maar Molly was toch echt al een beetje getriggerd door alle bewegingen bij het water.

Terwijl wij op afstand om de duinen liepen zette meneer weer wat danspasjes in, hierbij – met de bal hoog boven zijn hoofd – allerlei kreetjes slakend. Voor Molly waren dit meer impulsen dan zij kon onderdrukken, wég was ze… Snel stapte ik met de rest door achter het duin, dat was in ieder geval een visuele prikkel minder. Marie vond al die opwinding maar niets en nam het rit aan de andere kant op, ver weg richting strandbroeders, om precies op het randje van het afgezette gebied te gaan zitten poepen. Het leek me geen goed idee om nu met de hele roedel die kant te gaan om aan de opruimplicht te voldoen en ik besloot deze rekening met het universum te vereffenen door elders maar een paar zwerfdrollen op te ruimen. In de hoop dat dit Marie zou aanzetten te volgen ging het op een holletje verder richting de grote vlakte. Marie bewoog inderdaad onze kant op maar nu ging Tulp er vandoor om toch maar eens polshoogte te nemen waar haar huisgenootje Molly uithing. Wij beklommen snel een duintop vanwaar we het treintje bal-viszla-Molly-Tulp konden gadeslaan langs het water. In een laatste poging Molly te lokken gooide ik – hierbij hard doch niet te dwingend (ik ken mijn pappenheimers) Molly roepend – een steen de lucht in en verdomd, daar kwam ze aan, op de voet gevolgd door Tulp. Met een aangelijnde Marie, Molly en Tulp vervolgden wij onze weg, over de grote vlakte naar zee en via het strand weer terug richting strandopgang.

Echter, parallel aan onze beweging richting strandopgang vloog er een bal langs, gevolgd door de visla en het Noorse vest. Voor de zekerheid lijnde ik iedereen alvast aan. Dat gaf ons de gelegenheid om op ons gemakje te aanschouwen hoe de viszla-met-bal de meneer in de maling nam en zich niet aan liet lijnen. Pas na heel veel pogingen zat viszla eindelijk aan de lijn en bewoog het duo richting duinpad. Wij volgden op gepaste afstand.

Eenmaal in de bus moesten we even wachten totdat er een oneindige stroom auto’s was gepasseerd alvorens wij via de inham van de bushalte konden keren om richting Den Haag te rijden. Net toen ik wilde gaan rijden reed er achter ons een auto zonder richting aan te geven zijn parkeervak uit om ons vervolgens af te snijden en op de businham te keren. Bij het voorbijgaan werd er een soort van verontschuldigend gewuifd. Het was het Noorse vest!! Inwendig verklaarde ik dat onze lieve Heer mij mocht verdoemen.

Vervolgens kwam er nog een ellenlange stoet auto’s aan, gevolgd door de streekbus die bij de halte stopte. Daarna was het nog wachten op alle passagiers die voor ons langs moesten oversteken en uiteraard de volgende stoet auto’s. Eindelijk konden we dan keren, richting Den Haag, richting het weekend! Gebreide Noorse vesten blijven dit weekeinde beter even uit mijn buurt…

Read more “Vrijdagmiddag op de Zandmotor”

Zon, zand, zee op woensdag

Mister Dog

Weer even een samengesteld filmpje van de ochtend- en middagwandeling op respectievelijk het strand bij het Zwarte Pad en de Zandmotor bij Monster. Omdat ik weer behoorlijk druk was met het managen van een zekere weimaraner kwam er ‘s ochtends van het filmen niet veel terecht.

Van de middagshift is er wat meer beeld voorhanden hoewel het me daar ook niet makkelijk werd gemaakt.

Benny vond namelijk een tennisbal en als Benny een tennisbal vindt dan is die voor Benny. En voor niemand anders. Toen ik het bij het aanlijnen aan het einde van de wandeling toch in mijn hoofd haalde om te proberen de bal met hem te ruilen voor een frolicje kreeg hij een geniale ingeving; hij kauwde een paar keer op de bal en slikte hem in zijn geheel door. Zo kon hij mooi toch een frolicje aannemen zonder de bal af te hoeven staan…

Enfin, het ging met gierende banden terug naar Den Haag waar de eigenaren al in contact stonden met de dierenarts. Die adviseerde hem eerst te laten eten om braken op te wekken voor dat ze hem helemaal binnenstebuiten moesten keren. Nadat ik Benny thuis had afgezet moest ik de rest nog thuis zien te brengen (iedereen was iets later thuis vanmiddag) en nog tijdens de rit werd er opgelucht een foto geappt (die ik u verder zal besparen) met het onderschrift “Game, set and match”. Eind goed, al goed.

Read more “Zon, zand, zee op woensdag”

Dinsdagmorgen, strandwandeling Zwarte Pad

Mister Dog1 Comment

Prachtig weer, een enthousiaste roedel en bijna niemand op het strand. We hebben heerlijk gewandeld totdat…

…we de meneer met jachthond tegenkwamen waar we altijd met een grote boog omheen trekken. Meneer en hond lijden namelijk aan een ernstige tennisballenfixatie, daarnaast is jachthond ongecastreerd en niet onder appel en komt hij altijd, bij voorkeur als we allemaal net netjes aan de lijn het strand verlaten, enorm veel onrust stoken.

Met het risico een paar natte sokken op te lopen leidde ik de roedel langs het uiterste randje van de verste zandbank om het duo heen en op dat moment besloot meneer in al zijn wijsheid toch nog even de bal te gooien… Om een lang verhaal kort te maken: Alle honden behlave Tulp kwamen na verloop van tijd weer terug. Meneer liep vrolijk de bal werpend verder, zijn hond en Tulp erachteraan. Ik kon roepen wat ik wou, Tulp kwam niet, logisch want de bal bleef door de lucht vliegen. Nadat ik iedereen had aangelijnd zetten we de achtervolging in. Toen we er bijna waren wierp meneeer de bal nog een keertje, Tulp greep de bal, zag ons en smeerde hem mét bal de duinen in. Bedankt meneer! Met aangelijnde roedel kluunde ik over het duin in de richting van waar ze was verdwenen. Na verloop van tijd zagen we haar dan eindelijk en met veel bombarie gooide ik een stuk drijfhout in de lucht, dat bleek de juiste trigger. Met het drijfhout in de ene hand en een frolicje in de andere was madam snel aangelijnd en konden we – inmiddels zwaar in blessuretijd – de terugtocht inzetten.

En meneer loopt waarschijnlijk nog zijn bal te zoeken in het duin, wij roepen hem bij dezen uit tot [orgaan dat onder een hengst hangt] van de maand!

Read more “Dinsdagmorgen, strandwandeling Zwarte Pad”

Dagje strand op Maandag

Mister Dog

Twee uitzonderlijk fijne strandwandelingen om deze week mee te beginnen.

In de morgen was het nog wel wat frisjes (de weergoden waren nog niet helemaal op de hoogte van de zomertijd) maar ‘s middags was het echt zonnebaden geblazen. Dat maakte wel direct dat het hele strand volliep met tennisbalwerpstokhobbyisten waar wij keurig aan de lijn heel snel voorbij zijn gemarcheerd.

Zo liepen we op de terugweg ook keurig met een boog om een gezelschap bestaande uit twee dames, een heer, enkele honden en twee werpstokken heen. Op het moment dat wij hen passeerden vond meneer het nodig de bal vlak voor de roedel langs te gooien. Benny was sneller dan zijn hond en had direct de bal te pakken. Nu is Benny een echte tennisballenfetisjist en heeft hij ook nog eens een kaakdruk waar een hydraulische pers het tegen af zou leggen dus ik liet het gezelschap weten dat de tennisbal als verloren kon worden beschouwd, daaraan toevoegend dat het ook beslist geen handige actie was. Dit triggerde de Karen in het gezelschap; “Ooooo, ook nog de betweter lopen uithangen” klonk het met een op de irritatiegrens balancerend stemgeluid. “nou, slim was het in elk geval niet” antwoordde ik koeltjes terwijl ik haar vanachter mijn spiegelbril mijn dodelijkste blik toewierp. Ik wist – met het gevaar mijn vingers te verliezen – de bal uit Benny’s bek te trekken en gaf hem aan de andere dame terug, onderwijl zag ik vanuit mijn ooghoek hoe Karen vol geraakt werd door de blik en ter plekke ik rook opging. Terwijl de branding haar verkoolde resten meenam slenterden wij voldaan met een grote boog om de overige werpstokfanaten terug richting bus.

Read more “Dagje strand op Maandag”

Een dubbele portie strand om de week te beginnen

Mister Dog

Twee fijne strandwandelingen weer vandaag.

De ochtendploeg leverde een kwartiertje wandeltijd in zodat we allemaal net voor de bui weer in de bus zaten.

De middagploeg mocht ietsje langer aan de slag. Vermoedelijk waren de werpstokken ergens in de aanbieding dit weekend, het strand liep er vol mee en we hadden een dagtaak aan het retourneren van alle tennisballen. Read more “Een dubbele portie strand om de week te beginnen”

Met de ochtendploeg naar het strand

Mister Dog

Bewolkt met een stevige bries, prima strandweer voor de ochtendploeg!

Het eerste uur kwamen we nauwelijks iemand tegen, pas op de terugweg kwamen er wat mensen het strand op. Bijvoorbeeld de mevrouw die heel hard panisch “Ga Weg!!!!” gilde tegen Roka en Spook die haar boerenfox vriendelijk kwamen begroeten?! En even later de onvermijdelijke meneer met werpstok en zwarte labrador waar we met een grote boog omheen probeerden te lopen maar meneer deed zijn uiterste best om ons de pas af te snijden zodat hij nog nét een bal voor de roedel langs kon gooien. Gelukkig had ik dit voorzien en de echte ballenfetisjisten al aan de lijn geslingerd waardoor we snel een omtrekkende beweging de andere kant uit konden maken.

Terwijl meneer zijn weg langs de branding vervolgde zag ik de roedel van collega Bas onze kant opkomen. Zodra meneer deze roedel passeerde deed hij hetzelfde, hop, een bal voor de roedel langsgooien met uiteraard direct een knokpartij tussen zijn hond en enkele ballenrovers tot gevolg. Nu schreeuwde meneer moord en brand. Het lukte Bas om heel snel enkele types aan te lijnen, de knokkers én zijn roedel onder controle te krijgen en daarna de bal aan een van zijn honden te ontfutselen en terug te geven aan meneer. En je gelooft het niet; meneer gooit daarop direct de bal weer dwars door de roedel om vervolgens heel hard te gaan gillen dat er een hond met de bal vandoor gaat.

Ik fantaseerde inmiddels hoe ik een flinke aanloop zou nemen om de werpstok oneindig diep bij meneer zijn rectum in te schoppen maar die voorpret maakte eigenlijk al dat ik de situatie kalm kon opnemen. Bas besloot het er ook maar bij te laten en wandelde verder met zijn roedel. Voor ons was het al tijd om iedereen aan te lijnen en het strand te verlaten. We zagen nog net hoe meneer de bal voor een groepje mensen met honden langs gooide en daarna schreeuwend achter een hond met zijn tennisbal aanholde… *zucht* Read more “Met de ochtendploeg naar het strand”

Nog even dit over werpstokken…

Mister Dog

Ik neem een bepaald type hondenbaas-met-werpstok geregeld op de korrel in mijn blogjes. Nu blijkt dat er daardoor mensen in de veronderstelling verkeren dat ik anti-werpstok ben maar dat is niet het geval. Ik vind de werpstok een fantastisch hulpmiddel om lekker één op één met je hond te spelen/trainen. Zeker als je een paar cent meer betaald voor een geschikte rubberen bal (ipv een tandglazuur-hatende tennisbal).

De werpstok wordt pas een onding in de handen van mensen met weinig oog voor de sociale behoefte van hun hond. Ik zie ze dagelijks, mensen die lukraak met een bal lopen te hannesen in losloopgebieden.

Ik zou nu een heel relaas kunnen schrijven maar gelukkig heeft Arvid van Putten dat al eens gedaan en ik sluit me volledig bij zijn stukje aan.

Vooral de laatse alinea vat mijn opvatting mooi samen:

Ik vind de werpstok een geweldige uitvinding. Er zit alleen een maar aan vast, zoals met veel andere dingen: doe het met mate. Ook denk ik dat het niet verstandig is om de werpstok mee te nemen naar een losloop veld. Laat een hond gewoon lekker een hond zijn. Wil je je hond echt moe maken, kies dan liever voor een goede wandeling, laat deze lekker spelen met andere honden en/of daag je hond mentaal uit.

O ja, ook maar meteen even over paardenmeisjes; daarvan heb ik er zoveel versleten dat ik me best af en toe een grapje kan veroorloven…

De woensdagmiddagploeg opent het badseizoen.

Mister Dog

Dikke waterpret woensdagmiddag, het was er dan ook echt weer voor. De hele heenweg renden we door het water.

Op het keerpunt kwamen we een super aardige mevrouw tegen die midden in onze roedel met een werpstok en een tennisbal aan de gang ging. Dat was echt leuk, vooral toen zij haar bal terug eiste en Mr Dog haar veel succes wenste. Lachen! Tennisballenwerpstokkenbaasjes zijn bijna nog leuker dan paardenmeisjes.

De terugweg hebben we ons lekker drooggelopen in de duinen.