we liepen afwisselend in de zon, regen, wind, hagel en schuimvlokkensneeuw. Niet dat de wilde beestenbende van de maandagmiddaggroep daar ook maar iets van mee heeft gekregen, die was namelijk veel te druk met wild en beestachtig zijn. Read more “Vier seizoenen op maandagmiddag”
De ochtendploeg had een missie, we gingen op zoek naar de halsband van Ozzie die hij gisteren (voor de vierde keer) op het strand verloor.
Na enkele minuten werd al duidelijk dat dit onbegonnen werk was; windkracht zes en alles lag al onder een dikke laag stuifzand. Het strand was daardoor wel lekker verlaten en we hadden alle ruimte om lekker te rennen. Zelfs Picootje deed – weliswaar op haar manier – een keer gezellig mee.
Op de terugweg werden we door collega Misja gewaarschuwd dat de historische Stevin zeilwagen op het punt stond om in volle vaart over het strand van Scheveningen naar Wassenaar te vliegen. Snel iedereen aangelijnd en veilig strak langs de duinen teruggelopen. Dit bleek achteraf niet nodig, een beetje zeilwagen komt namelijk voor windkracht zes zijn bed niet eens uit… Read more “Vrijdagmorgen, Zwarte Pad”
Twee wandelingen op een bijna* verlaten strand. Er stond een lekker windje en de zon deed haar best.
*Bijna, de ochtendploeg liep gezellig een stuk op met Belle en haar Baas die toevallig tegelijk het strand opkwamen. Verder kwamen we nog één hardloopster en één zwemster tegen. De middagploeg ontmoette achtereenvolgens een prinses (plus gevolg) te paard, een uitlaatjuf plus roedel en een hele brede meneer die in de lucht bokste. Read more “De maandagwandelingen op het strand”
Code geel, windstoten tot 95 km/u – het klonk ons als muziek in de oren, dat werd dus een dagje stevig uitwaaien bij het Zwarte Pad.
Die wind doet iets bij honden. Zowel de ochtend- als middagploeg raasde als een groep wilde barbaren met keihard wapperende oren hard alle kanten uit over het strand. Er bestaat geen betere manier om de week af te sluiten! Read more “Uitwaaien voor gevorderden”
Er stond een pittig windje vanmorgen, de ochtendploeg zocht haar heil in de beschutting van het bos.
Als altijd op donderdag waren we met een flinke kudde en die kudde werd alsmaar groter; eerst kwamen we Bailey tegen die ons gezellig kwam begroeten, daarna hadden we een ongecastreerde verstekeling in de roedel nogal wat onrust teweeg wist te brengen en vervolgens kwamen we de ene bekende na de andere tegen. Ondanks alle gezelligheid werd er stevig doorgewandeld en maakten we redelijk wat boskilometers.
Wandel gezellig een stukje mee:
De middagploeg trof het beter dan de ochtendploeg; het was inmiddels droog en de zon scheen maar er stond wel een stevige bries.
Prima strandweer dus! Er werd gerend dat het een lieve lust was, oren wapperden alle kanten uit en iedereen had dikke pret. Op de terugweg hadden we de wind tegen en dat was hard werken.
De middagploeg was, aangejaagd door de wind, helemaal door dolle. Één groot renfestijn werd het, vooral op de terugweg toen we een wedstrijdje hielden met buienradar. Het scheelde niet veel maar gelukkig hebben we gewonnen, iedereen net voor de bui droog de bus in!
De ochtendploeg had een relaxte wandeling op het strand. We waren al lekker vroeg op pad en hadden het strand bijna voor ons alleen. Op de terugweg begon het te motregenen (motregen ziet er op de weer-app vrij onschuldig uit maar gaat met een stevige tegenwind op het strand dwars door je heen) en werd het zo onbehaaglijk dat we maar een stief kwartiertje eerder naar de bus zijn terug gehold.
De middagploeg was juist een stief kwartiertje langer op het strand; door de harde wind op de terugweg kwamen we namelijk nauwelijks vooruit.
Terwijl we met de ochtendploeg richting bos reden werd de ‘code oranje’ voor Zuid-Holland bijgesteld naar ‘code rood’. Na de bus op een boomvrije plek te hebben geparkeerd zijn we allemaal keurig aangelijnd over de veilige paden (vnl fietspad in dit geval) naar de grote zandvlakte gelopen waar we een uur lekker gespeeld hebben. Omdat we daar allemaal gezellige bekenden tegenkwamen – zoals Belle en ook nog een paar verdwaalde concurrenten – werd er non-stop gespeeld maar kwam er van filmen weinig terecht. Voor de extra gezelligheid waren Sam en Gijs (van de concurrentie die deze week op wintersport is) vandaag te gast. Sam kennen we allang want dat is een Mister Dog veteraan. Gijs viel behoorlijk in de smaak bij de dames die hem maar niet met rust lieten en moest af en toe rennen voor zijn leven.
De middagploeg kwam bij het bos aan toen de storm al over zijn hoogtepunt was. Daardoor durfden we wat dieper het bos in en konden we de stormschade opnemen. Er bleek behoorlijk wat hout naar beneden te zijn gewaaid, de paden lagen bezaaid met takken en er lagen ook een paar flinke bomen om, blij dat we daar vanmorgen niet liepen!
Read more “De storm getrotseerd”
Nu alleen nog even spuiten en ze zijn allemaal weer als nieuw!
Read more “De ochtendploeg is weer keurig gezandstraald”
