Regen, grijze somberheid en toch ook nog een zonnetje voor de ochtendploeg die aan de slag ging in de Scheveningse Bosjes.
Hoewel ik tussen het vullen van ontelbare poepzakjes (serieus mensen, zullen we afspreken dat uw hond maximaal één keer per wandeling poept? Dat wordt nét gedekt door mijn tarieven…) ook het remote management van een Italiaanse bergkolos (die continu dringende zaken elders in het bos aan het afhandelen was) én de verantwoordelijkheid over een ons niet bekend half uitlaatroedeltje zonder enige begeleiding op mijn bordje kreeg kijken we terug op een gezellige wandeling.
Blauwe luchten en een stevige bries voor de middagploeg die ouderwets in het duin tekeer ging. Op een zekere kooiker na (die we enkele malen bij ranzige tissues – en wat dies meer zij – moesten wegplukken) was het een verrassend brave bedoening, iets dat niet per se een vanzelfsprekendheid is bij dit gezelschap. Waarschijnlijk had het zonnetje een positief effect op iedereen. Op mij in ieder geval zeker!
- De ochtendploeg, Scheveningse Bosjes
- De middagploeg, duinen Zwarte Pad