Code oranje. Ciarán deed onze provincie aan. Storm, windstoten, nattigheid en iedereen was van schrik vergeten hoe je auto moet rijden wat nogal wat vertraging met zich meebracht.
De (flinke!) ochtendploeg ging dan ook lekker laat aan de slag in de Scheveningse Bosjes. Om alvast te oefenen voor de echte storm vanmiddag bewogen we ons zoveel mogelijk over de brede verharde paden om van open speelplek naar open speelplek te trekken. Onderweg liepen we nog een stukje op met Jorine en beauceron Gibson. Die eerste schoot de foto boven deze blog en die laatste had een energieke klik met de afdeling bravoure-pubers binnen onze gelederen.
De middagploeg was wat kleiner qua omvang en ging met de inmiddels behoorlijk aangewakkerde storm onder extra spannende omstandigheden het bos in. Om het extra extra spannend te maken was labrador Penny voor het eerst na een hele lange herstelperiode na een misstap op de Zandmotor weer in ons midden. Het weerzien was te schattig, haar oude vriendinnen Lola en Sita waren zichtbaar opgetogen dat ze weer van de partij was en Penny kon haar geluk niet op. Voor de zekerheid loopt ze voorlopig wel nog even aan de lijn. Hoewel het een erg gezellige wandeling werd hebben we hem toch binnen een uur al afgeblazen; de boomtoppen zwiepten ons net iets té vervaarlijk heen en weer en er kwam hier en daar toch best wel wat hout naar beneden. Iedereen werd zonder enige kleerscheuren weer thuisgebracht.