Door de wind en het hoge water gisteren was het strand extra breed en prachtig geëgaliseerd met keihard wandelzand.
We dachten dit eens goed te benutten en flink kilometers te maken maar na de eerste kilometer zat ons al een paardenkarretje op de hielen en weken we toch maar uit naar de duinrand. Dat maakte de ochtendploeg uiteraard helemaal niets uit, die speelden en renden alsof hun leven ervan af hing. Vooral mijn eigen duo Joep en Rinus, alsof ze al aanvoelden dat de donderdag zodanig vol zit nu dat ze ‘s middags niet meer mee mogen…