Zonning maar koud was het, en daarmee lekker rustig.
Nadat mijn eigen Joep vakkundig een opdringerige niet-gecastreerde ridgeback (wiens eigenaren niet opruimplichtig bleken te zijn) uit de roedel had gebonjourd konden we de hele boel los gooien om langs de vloedlijn stevig door te stappen in de richting van Wassenaar. Halverwege de wandeling kwam er een appje van collega Misja dat er een paardenmeneer het strand op kwam waarop we via het duin de terugweg aanvaardden. We zwaaiden nog naar wat collega’s die ook een zonnetje kwamen meepikken op het strand, riepen even roedelgewijs ‘cheese’ toen we bij de strandopgang door mensen op de foto werden gezet en kwamen met een gezonde blos een tikkeltje aan de late kant terug bij de bus.