Gevalletje zeevlam tijdens de ochtendshift

Wat aanvankelijk een zonnige ochtendwandeling leek te worden werd al snel een mistige toestand, zeevlam, het trok in een paar minuten helemaal dicht.

Ik had weinig zin in een verrassingsaanval door uit de mist opdoemende knollen – er stonden twee paardentrailers op de parkeerplaats – en zette voor de zekerheid koers richting duinen. Daar waren we net op tijd, er scheurden al twee stuks pk langs de branding. Knuffelpuber Belle (die hem aan het begin van de wandeling al was gesmeerd om een beetje te rellen in de roedel van de concurrentie) vloog er tóch achteraan. Joep ook maar die bedacht zich halverwege gelukkig toch. Belle verdween richting Wassenaar en die zagen we pas tien minuten later helemaal verwilderd weer terug…

Even voorstellen…

Hallo, ik ben Luna, een knappe vizsla van acht lentes jong.

Vandaag was mijn eerste dag met de uitlaatclub van Mister Dog – überhaupt de eerste keer met een uitlaatservice – en ik vond het helemaal fantastisch, wat een gezellige bende! We gingen met z’n tienen naar het strand. Daar was het helaas wel een beetje koud door een mysterieuze mist die vanuit zee kwam opzetten (volgens Mr Dog heet dat zeevlam maar ik associeer vlam toch meer met warmte) maar ik heb me flink warm weten te spelen. Morgenmiddag ben ik weer van de partij!

Mistige ochtendwandeling

  • geen vergezichten vandaag

We liepen in een surrealistische kleine wereld vanmorgen. Ruiters, strandtractoren en joggers doemden op uit het grote grijze niets om daar even snel weer in te verdwijnen. Vandaag gingen we er niet achteraan, daarvoor waren we te druk met het minutieus afsnuffelen van het kilometerslange lint van afval en dode schaal- en weekdieren dat door de kerststorm op het strand is achtergelaten.

Dinsdag in de mist

Onze favoriete speeltuin Zwarte Pad was weer toegankelijk, zonder slagboom zelfs dus eerste €5 van vandaag is alvast verdiend! Het was er heerlijk rustig, gelukkig maar want Twix, Jojo én Spook waren vandaag van de partij en dat geeft al drukte genoeg. Het lukte me zowaar om de hele bende onaangelijnd langs een ruiter te leiden. Toen die bijna in de mist aan de horizon was verdwenen bedacht Spook dat paarden toch wel heel erg leuk zijn en verdween er met gezwinde spoed achteraan. Normaal gesproken zou ik dan rustig doorwandelen in de wetenschap dat de cliëntele er uiteindelijk toch voor kiest bij de roedel te mogen horen maar de combinatie husky/puber was me toch net iets te link.
Twintig minuten en heel veel stappen verder vonden we haar, ze wilde net de strandopgang opgaan, achter haar nieuwe vriend de labradorpuber aan. Omdat we nog een half uur speltegoed hadden zijn we weer omgekeerd richting Wassenaar. Spook probeerde nog twee keer richting Pier te ‘ontsnappen’ en heeft daarom de laatste kilometers veilig aan de lijn gelopen.

Hana
Hana on the lookout for Spook
de terugweg: weer zicht van hier tot pier
de terugweg: weer zicht van hier tot pier