De ochtendploeg arriveerde met één hond te weinig bij het bos.
Spaanse grappenmaker Lok bleek namelijk niet thuis toen ik hem wilde ophalen. Nu gebeurt het in de vakantieperiode wel meer dat ik een hond kom ophalen die allang ergens in een moeilijk buitenland aan de rand van het zwembad ligt te chillen terwijl men verzuimd heeft dat aan mij door te geven, of men heeft dat wel gedaan maar ik heb dat in mijn permanente staat van algehele verstrooidheid net even gemist. Enfin, toch de eigenaresse maar even een appje gestuurd en richting bos gegaan. Halverwege de wandeling belde Loks eigenaresse dat hij toch echt wel thuis moest zijn. Dat was verontrustend, Lok duikt normaal gesproken namelijk met voordeur en al in mijn voertasje als ik hem ophaal maar vanmorgen gebeurde er helemaal niets bij het ophalen. Eigenaresse ging kijken of er iemand kon worden gemobiliseerd om polshoogte te nemen. Voor de zekerheid wandelden wij alvast een beetje richting bus. Ondertussen was Loks eigenaar al gaan checken en bleek meneer gewoon lekker te hebben liggen slapen. Pfew! Konden wij mooi nog even gezellig de wandeling afmaken en Lok mocht als goedmakertje met de middagploeg mee naar de Zandmotor… (wat overigens een wandeling met een pijnlijke twist zou worden maar daarover later meer).