Een feestje in mineur; de vrijdagmiddagploeg nam afscheid van de Arubaantjes Dirk en Jet.
Zowel de bazen als ondergetekende wilden heel graag dat het een succes zou worden maar na anderhalf jaar proberen en observeren, talloze wegloopacties, jachtpartijen, wat heibel om een vis en gelukkig ook veel geslaagde wandelingen hebben we toch moeten inzien dat het is zoals het is: Dirk vindt er écht geen reet aan met de roedel en dat gaat nooit veranderen.
Dirk is altijd heel enthousiast als hij thuis wordt opgehaald maar vanaf het moment dat we naar de bus lopen communiceert hij alleen nog maar stresssignalen totdat hij weer thuis is. Tijdens de wandeling wil hij bij hoge uitzondering nog wel eens met Jet spelen maar verder is hij toch voornamelijk bezig met het voorbereiden van zijn volgende ontsnapping. Jet is op haar beurt juist minder enthousiast als ik haar ophaal – die bank ligt veel te lekker – maar is buiten gematigd enthousiast en de roedel wordt door haar gedoogd. Ze moet alleen niets hebben van drukke hondjes, vooral als ze niet naar haar waarschuwingen luisteren, dan zet ze er het liefst haar tanden in (bijvoorbeeld Jip kan hier over meepraten).
Getweeën wandelen vinden ze echter fantastisch dus vanaf volgende week lopen ze gezellig – zonder roedelgedoe – saampjes met een individuele uitlaatservice.
Deze vrijdag hebben we er een relaxte laatste wandeling van weten te maken zonder (wegloop)incidenten. Het was heerlijk nazomerweer en we kozen voor het grote oneindige niets tussen de Molenslag in Monster en de Zandmotor.
Terug bij de bus hebben we nog even gezellig nageborreld met een flinke bak water en wat lekkers en werd er innig afscheid genomen van iedereen.
Het was nooit saai met jullie Dirk en Jet, bedankt voor alle avonturen en heel veel plezier bij jullie nieuwe uitlaatservice, we komen jullie vast nog wel een keer tegen ergens op/rond Scheveningen. Het ga jullie goed!