Het begon zo mooi deze vrijdag.
We liepen met een gezellige ochtendploeg al lekker vroeg in de bosjes. De sfeer was uiterst relaxt, er werd rustig gekuierd, gespeeld en een beetje door het koele gras gerold. Af en toe kwamen we andere honden tegen waar leuk mee werd gespeeld. Aan het einde van de wandeling werd iedereen aangelijnd om weer naar de bus te gaan. Luka bleef op gepaste afstand, ik riep hem en herkende meteen de blik die ik allang niet meer van hem had gezien, bad news! Na nog een keer roepen draaide hij zich om en sprintte er vandoor, ver weg het bos in!
Luka, moet u weten, is mijn buurhond en hij liep jaren geleden – toen ik nog bij een andere roedel werkte – al met me mee in mijn zaterdaggroepje en haalde toen regelmatig deze grap uit. De laatste drie jaar was dit echter niet meer voorgekomen…
Enfin, ik bracht iedereen terug naar de bus en ging weer het bos in om meneer te halen. Na een minuut of tien zag ik hem op het pad staan, ik riep hem en hij smeerde ‘m direct weer, GRMBL! Ik besefte dat verdere pogingen kansloos zouden zijn en besloot de eigenaren (mijn buren) te informeren. Baby buurmeisje was gelukkig in de crèche dus ze konden beiden komen helpen zoeken. Inmiddels waren er ook al diverse collega’s in de bosjes op zoek (echt tof is dat, we zijn allemaal geen concurrenten maar een fijne community die elkaar helpt en fantastisch samenwerkt!) en dat maakte dat ik de ochtendploeg naar huis kon brengen die al heel lang heel braaf aan het wachten was.
Net toen we na de verlate terugbreng/ophaalronde weer naar de bosjes reden met de middagploeg kwam er een verlossend appje van (ex-collega) Jessica van Rogers Roedel die Luka te pakken had! Luka kent Jessica goed want hij liep vroeger in haar roedel mee en dook nu op toen zij met haar groep het bos in kwam. Jessica was sowieso op weg naar het bos al door Luka’s buurt gereden om te checken of hij soms naar huis was gelopen. Ik nomineer Jessica hierbij dan ook als Collega van de Maand!
Toen we parkeerden bij het bos kwam toevallig net Luka samen met eigenaresse het bos uitgelopen en alsof er niets gebeurd is kwam hij – zijn eigenaresse meesleurend – enthousiast op mij afgerend! Ik heb het spelletje maar meegepeeld en hem een fijne traktatie gegeven…
De middagploeg hield zich gelukkig verder netjes aan de huisregels, maakte er een gezellige boel van en er liep verder niemand meer weg!
- De ochtendploeg, hier nog mét Luka
- De middagploeg met nieuwkomer Gijs
One thought on “Een hele lange vrijdag in de bosjes”
Comments are closed.