De ochtendploeg mocht vandaag op ons vertrouwde strand aan de slag.
Mijn eigen Joep had – na een kwartiertje armpje drukken – ineens een heuse klik met nieuwkomer Senna. Dat klinkt heel leuk maar de heren smeerden hem samen vlak voor het einde van de wandeling en waren beiden voor de gelegenheid hun naam vergeten…
Ik heb maar de hele bende naar de bus gebracht, de bus vervolgens naar beneden het strand opgereden (tot einde betonplaten uiteraard, wij rijden helaas geen 4×4) en daar een roeptoeter gemaakt van mijn handen en keihard gedreigd met strafregels en nablijven. Dat hielp, binnen een minuut stonden er een blij kijkende Senna en schuldig kijkende Joep voor mijn neus. Iedereen dus wel een kwartiertje later thuis, gelukkig waren we extra vroeg begonnen!
Het was overigens een beregezellige wandeling en perfect wandelweer!