De middagploeg ging vanaf Kijkduin de Zandmotor op.
Het was er zo goed als leeg en dat kwam mooi uit want de club zat namelijk nogal vol energie. Nadat iedereen drie keer gepoept had (écht mensen, wat voert u die beesten in hemelsnaam allemaal?) begon het echte ren- en vliegwerk. Het ging met ongekende snelheid weer de hele Zandmotor over. Een niet nader te noemen flatcoated retriever deed niet mee aan het geren en probeerde telkens, verdacht dicht in de buurt van aanspoelsels, heimelijk achter te blijven. De lijn bood hier uitkomst.
Tegen de tijd dat iedereen een beetje was uitgerend en we de bus weer op mochten zoeken werden we ineens lastig gevallen door een enorme drone die behoorlijk irritant boven ons bleef hangen. Enkele honden werden hier behoorlijk nerveus van, Toto liet zich bijvoorbeeld niet meer aanlijnen met dat gezoem boven ons. Om van het onding af te zijn namen we een strandopgang eerder dan gepland om bovenaan de strandopgang iedereen even aan een paal te slingeren en vervolgens te pogen Toto alsnog aan te lijnen. Enfin, anderhalf pond frolicjes en een beet in mijn duim later zat ook Toto aan de lijn en dat was het moment waarop Taco had gewacht om zijn hoofd uit zijn halsband te trekken. Taco gaat nog niet zo lang mee dus ze hebben bij hem thuis nooit mijn halsbandblog gelezen. Heel veel frolicjes en snoekduiken later zat Taco ook weer aan de lijn en ging het eindelijk via een omweg door de duinen terug richting bus.
Om een volgend drone-incident voor te kunnen zijn overweeg ik nu een kruisboog aan mijn standaarduitrusting toe te voegen…