Doldwaze dinsdag - Mister Dog

Wat kan er eigenlijk allemaal mis gaan op een gemiddelde dinsdag..?

Er steekt een hondje alleen de Scheveningseweg over om er vervolgens in paniek vandoor te gaan. Uiteraard gaan we daar meteen achteraan. Als we hem op de hielen zitten en er bijna voorbij kunnen stopt een invalidebejaardentaxibus pal voor ons, straat minutenlang geblokkeerd en voor we het weten lopen we – terwijl het hondje in geen velden of wegen meer te bekennen is – een half uur achter op schema.

Onze nieuwe Spaanse ster Lola (we noemen haar vanaf nu gewoon Lolita om verwarring met doodle Lola te voorkomen) mocht vanmorgen voor het eerst los. Uiteraard nog wel aan een lange lijn voor de zekerheid. Dat ging best lang goed, totdat ze het voor gezien hield en er als een speer vandoor ging, terug richting strandopgang. Gelukkig liepen daar de roedels van collega’s Uitlaatjuf en Sea Dogs die nog enger waren dan die van ons. Mevrouw koos dan toch maar liever voor onze roedel. Gelukkig goed afgelopen maar voorlopig nog even geen losloopdiploma voor deze chica. (morgen de herkansing)

Tijdens het terugbrengen van de ochtendploeg waait de achterdeur van de bus door zijn vergrendeling (bedankt nog Ciara!) waardoor de scharnieren ontzet zijn en de deur niet meer sluit. Na snel een noodoplossing te hebben gemacgyverd konden we (met inmiddels nog meer vertraging) verder.

In alle consternatie haal ik – zoals iedere middag – mijn buurhond Benny op maar vergeet ik buurmeisjes Bobbi en Kate die altijd op dinsdagmiddag meegaan. Daar kwam ik bij het ophalen van de laatste hond (in Duindorp) al achter. Dat werd nog even omrijden…

Eenmaal op het strand lopen we gezellig op met de concurrentie maar vindt een niet nader te noemen Grieks rugzakje uit onze gelederen het nodig om bovengemiddeld onaardig uit te vallen tegen een hond uit de andere roedel.

Terwijl ik deze onverlaat aan sta te lijnen ziet men bij de concurrentie dat onze Gijs een bloedend oor heeft. Bij nadere inspectie blijkt hij flink in zijn oor te zijn gebeten maar hoe en wat weten we niet. Terug bij de bus het oor schoongemaakt, ontsmet en lekker in de betadine gezet. Route zodanig omgegooid dat Gijs zo snel mogelijk thuis is.

Vervolgens de rest thuisgebracht. Dat duurde door o.a. het geklooi met het achterportier en het inmiddels drukke verkeer iets langer dan normaal.