We kijken terug op een ietwat chaotische donderdag die we gelukkig toch nog tot een soort van goed einde hebben weten te brengen.
We waren met de ochtendploeg lekker op tijd op het strand toen de telefoon ging… Het was de eigenaresse van Buddy (leenhond van andere uitlaatservice die op vakantie is) die ik om 09.00u had beloofd op te halen. Oops… Gelukkig was het niet onoverkomelijk dat hij met de middagploeg zou meegaan.
Buddy is een flinke jongen en de middagploeg best vol daarom besloot ik mijn Joep plus beide logees na de ochtendwandeling in huize Dog neer te leggen. Omdat het ‘s ochtends bij het Zwarte Pad al veel te druk was naar onze smaak leek het handig met de middagploeg naar kijkduin uit te wijken. Dat bleek om twee redenen een slecht idee:
- Ten eerste omdat de bazin van Ronja me belde toen we net op het strand liepen met de vraag of ik nog kwam (Ronja loopt wisselende dagen mee maar ik kan haar altijd een maand vooruit inroosteren). Ronja woont vlakbij het Zwarte Pad maar wij stonden nu al halverwege de Zandmotor bij Kijkduin.
Alweer een roostermisser dus, ik begon nu toch wel enigszins aan mezelf te twijfelen. Gelukkig was het geen punt dat Ronja met de derde ronde met Joep plus logees mee zou gaan. Pfew! - Tweede reden waarom Kijkduin geen goed idee was was omdat het daar zo mogelijk nog drukker was dan op Scheveningen. Iedereen stoof er direct in een andere richting vandoor, rellen bij andere wandelaars, achter ballen aan van andere honden, vervaarlijk blaffend achter vliegers aanjagen, of Aaf die juist wegrende van de vliegers, één grote chaos was het. Uitgerekend op dat moment kwam er een dame aangesneld met de vraag of ik een kaartje had omdat ze een uitlaatservice zocht en dit er zo gezellig uitzag, ik peilde even of ze me in de maling nam maar mevrouw meende het echt. Ik gaf haar een visitekaartje en haaste me de troepen weer bij elkaar te vegen om met een grote boog om de ergste drukte heen via een andere strandopgang iets vroeger dan gepland het strand te verlaten en – netjes aangelijnd – via een omweg door de duinen terug te wandelen.
Terug bij de bus werd me eindelijk duidelijk wat er nou roostertechnisch eigenlijk allemaal was misgegaan vandaag; bij het overnemen van alle data uit de oude agenda (2018) in die voor 2019 was ik alle mutaties voor deze dag vergeten, slordig mijnheer Noordhuizen…
Voor de derde ronde gingen we maar gewoon weer naar het Zwarte Pad, daar was het inmiddels iets minder druk (op het strand welteverstaan, de parkeerplaats stond nog bomvol) en we hebben nog heerlijk gewandeld met z’n vijven.
- De ochtendploeg
- De middagploeg
- De bonusronde