Er stond voor vanmiddag eigenlijk een boswandeling gepland maar de weersomstandigheden dwongen me de middagploeg ook op het strand aan het werk te zetten.
Daar kregen we geen spijt van, wat een super fantastisch perfect [hier een superlatief naar keuze] wandelweer was het! De hele roedel – behalve Norbert, de bloeddorstige killer-beagle – schakelde automatisch naar een soort hippie/valentijns/John/Yoko-modus en men was opvallend lief voor elkaar, een en al harmonie was het. Ik sprak na de wandeling collega de Uitlaatjuf nog op de parkeerplaats en we constateerden dat het op deze manier toch nauwelijks meer op werken lijkt…