De ochtendploeg mocht weer aan de slag op het strand.
Beagle Jip legde vandaag amoureuze gevoelens aan de dag voor Nina en was hierin niet te remmen, hoe zeer de Baroness de la Champ de Feu er ook blijk van gaf hier niet ontvankelijk voor te zijn. Uit lijfsbehoud moest Jip uiteindelijk zelfs aan de lijn, die flaporen nodigen namelijk bijzonder uit om er een flinke hap uit te nemen (een ervaring die Jip tenslotte niet vreemd is).
Direct deed zich het volgende probleem voor. Jip is namelijk extreem slecht in aan de lijn lopen. Zo slecht dat hij ondergetekende tot twee maal toe wist te laten struikelen. Toen hem dat vlak voor het verlaten van het strand in een vlaag van verliefdheid een derde keer lukte is hij even vaderlijk toegesproken (met termen als ‘respect’, ‘fatsoen’, ‘galg en rad’, u kent dat wel) en aan de schrandere blik – zoals alleen beagles die kunnen hebben – in zijn ogen zag ik dat de boodschap aankwam. Tot aan de bus liep hij als een volleerd roedellid keurig in het gareel. Een compliment is hier zeker op zijn plaats!
Nina was echter nog steeds niet onder de indruk…