De middagploeg ging aan de slag op de Zandmotor.
Nu eens niet aan de Monsterse kant maar aan de kant van Kijkduin. Het was er verrassend rustig, nadat we de geul waren overgestoken hadden we de hele zandvlakte voor ons alleen. Dat oversteken kent overigens nog wat verbeterpuntjes; ik had de hoogte van mijn nieuwste wandelschoeisel met zeker 20 cm overschat en liep de rest van de wandeling met natte sokken. Dat mocht de pret verder niet drukken; het werd één groot feest op de Zandmotor!