Wat aanvankelijk een zonnige ochtendwandeling leek te worden werd al snel een mistige toestand, zeevlam, het trok in een paar minuten helemaal dicht.
Ik had weinig zin in een verrassingsaanval door uit de mist opdoemende knollen – er stonden twee paardentrailers op de parkeerplaats – en zette voor de zekerheid koers richting duinen. Daar waren we net op tijd, er scheurden al twee stuks pk langs de branding. Knuffelpuber Belle (die hem aan het begin van de wandeling al was gesmeerd om een beetje te rellen in de roedel van de concurrentie) vloog er tóch achteraan. Joep ook maar die bedacht zich halverwege gelukkig toch. Belle verdween richting Wassenaar en die zagen we pas tien minuten later helemaal verwilderd weer terug…