Vrijdagmiddag in de bosjes van Zanen / Clingendael

Het was aangenaam rustig en aangenaam koel in het donkere bunker- en beukenbos. We hebben relaxed gewandeld en heerlijk in het water gespeeld. Sommige types lagen daar dan wel iets eerder in dan geoorloofd maar we zagen het voor een keertje door de vingers. Op de terugweg leek Pico het niet zo naar haar zin te hebben en was ze zo angstig dat ze voor de zekerheid maar even aan de lijn ging. Toen ik ook Nanna nerveus zag focussen begreep ik ineens wat er aan de hand was; heel in de verte op de schietbaan bij de Waalsdorpervlakte werd er lustig op los geknald! Met een overdreven opgewekt stemgeluid – ik hoop dat niemand in het bos mij gehoord heeft – en een handvol frolicjes als afleiding zijn we langzaam het bos weer uitgeslenterd. Read more “Vrijdagmiddag in de bosjes van Zanen / Clingendael”

De donderdagmiddagploeg deed een plons

De donderdagmiddagploeg ging voor een verkwikkende plons naar Clingendael.

Aan het begin van de wandeling deed de bende het nog redelijk rustig aan. Nadat iedereen in het water was afgekoeld was men in mum van tijd weer droog want er werd met olympische snelheden door het bos gerend.
Read more “De donderdagmiddagploeg deed een plons”

Dinsdagmiddag in Clingendael

De middagploeg ging voor een verfrissende plons naar Clingendael.

Door de vertraging die we vanmorgen hadden opgelopen waren we ook nu aan de late kant en dat pakte gunstig uit; het was er heerlijk rustig. Na een verkoelend partijtje waterpret leek iedereen weer extra energie te hebben en werd er lekker gerend. Read more “Dinsdagmiddag in Clingendael”

Lekker plonsen in de Dobbeplas

De middagploeg mocht in vliegende vaart met alle ramen open en de ventilatie op 10 via de A12 naar de Dobbeplas.

Daar werd eerst even lekker geplonsd. Vervolgens zouden we een rondje maken via de weides maar die werden net gemaaid door een hele grote hond-onvriendelijk uitziende machine waardoor we ons genoodzaakt zagen om te lopen om op het eiland te gaan spelen. Aangekomen bij de plek waar de brug zich altijd bevond bleek deze te zijn weggehaald (ecologische redenen? wij weten het niet, gaan we uitzoeken…). Gelukkig zagen we de machine in de verte van de ene weide naar de andere rijden en konden we via een tweede zwempartijtje lekker gaan droogrollen in het vers gemaaide gras. Het was een geslaagd uitstapje!

Woensdagmiddag naar de hondendijk

Een klein woensdagmiddagclubje was het, klein genoeg om naar de hondendijk te gaan in Monster.

Heerlijk door de sloot baggeren, droogrollen in het gras, door de sloot baggeren, droogrollen in het gras, door de sloot baggeren, etc., etc.

Ruim voordat er ook maar iets van een code geel/oranje merkbaar was zaten we allemaal weer in de bus terug naar Den Haag. Read more “Woensdagmiddag naar de hondendijk”

Zwempartijtje Meer en Bos

De middagploeg ging volgens tropendraaiboek aan de slag in Meer en Bos waar lekker gezwommen werd.

Uitgerekend de blondjes en langharige types als Ronja vonden het nodig om tijdens het droogwandelen in een gitzwarte modderpoel te duiken. Dat werd dus nog een keertje schoonzwemmen tegen het einde van de wandeling.
Read more “Zwempartijtje Meer en Bos”

De weekafsluiter bij de Dobbeplas

Week 21 sloten we op zonnige wijze af bij de Dobbeplas.

Zoals altijd wist de vrijdagmiddagploeg haar visitekaartje weer af te geven; Ginger sprong met haar modderpoten tegen een mevrouw in een gestevende witte broek op, Luka ging volledig in jachtmodus achter een onschuldig eendengezin aan, Nanna deed uiteraard vrolijk met hem mee, Maxx sprong voor de zoveelste keer in water waar hij zelf niet uit kon komen, Roka ging ongeoorloofd over verboden bruggetjes, Joep gaf een demonstratie doggy style op een hond van de concurrentie en Dirkje bleek toch nog niet helemaal klaar voor het leven zonder lange lijn en werd door een behulpzame dame weer voor ons gevangen.

Afgezien van deze incidentjes was het een grote blije bedoening en hebben we genoten!
Read more “De weekafsluiter bij de Dobbeplas”

Tripje naar Rijswijk

Het is maandagmiddag dus we gaan zoals gewoonlijk op pad met een onverantwoorde hoeveelheid labradors.

Om geen reputatieschade op te lopen in Den Haag besluit ik met dit gezelschap naar Rijswijk uit te wijken vanmiddag. Nu maar hopen dat we geen bekenden tegenkomen…

Aangekomen bij het bos liggen de labradors ondanks de opdracht om gewoon op het pad te blijven (en tot grote ergernis van de aanwezige sportvissers) direct in de visvijver. Ik loop samen met de honden die wel luisteren (lees: de niet-labradors) snel door naar het hondenstrandje waar lekker gezwommen kan worden. De labradors voelen zich (waarschijnlijk nadat ze de lunch en al het aas van de sportvissers hebben opgevreten) na enige tijd goed genoeg om zich bij ons te voegen.

Na het zwemmen gaan we even lekker droogrennen op een van de weides om vervolgens in de schaduw van het bos (de temperatuur loopt snel op deze middag) de wandeling af te maken. Tegen het einde van de wandeling besluiten labradors Maxx en Penny dat er toch nog gezwommen moet worden en gaan er – ondanks hevig protest mijnerzijds – als een raket vandoor. Ik ren met de roedel snel de andere kant uit, een strategie die meestal werkt. Meestal, maar vanmiddag niet. Als ik ze na een minuut of wat nog eens roep hoor ik heel uit de verte een vrouwenstem roepen “ze kunnen er niet uit”. Ik roep nogmaals “Maxx, Penny, hierheen!!” Iets nadrukkelijker klinkt er nu “ze kunnen er niet uiuiuihuit!!” In gestrekte draf rennen we in de richting van de vrouwenstem om daar Maxx en Penny aan hun voorpoten aan de net iets te hoge oever van de vaart te zien hangen hangen terwijl de mevrouw naar hen staat te wijzen. Ik zeg “wat een stelletje…” en ga in mijn hoofd heel snel een lange rij Haagse krachttermen af en flap er ineens “OELEWAPPERS” uit.

Terwijl ik mij zeer bewust ben van de totale ridiculiteit van deze uitroep trek ik beide ongehoorzamen snel op het droge en verdwijn als de wiedeweerga met de roedel in het bos.

‘Oelewappers’, waar kwam dat in godsnaam vandaan…