Morgen schijnt de herfst alweer te beginnen maar vandaag genoten we nog even van een zomerse dag!
Het was hoog water, een smal strand, geen zandbank te bekennen en nu al mensen met windschermpjes geïnstalleerd in de duinen. Ons restte niets anders dan kilometers maken langs de branding. Rechttoe rechtaan. Vooral de middagploeg maakte er veel, naar Wassenaar en weer terug.
Een prachtige dag was het, blauwe lucht, zonnetje, fantastisch wandelweer.
Dat merkte je ook aan de roedel, het was een grote blije bende en heerlijk relaxt wandelen voor ondergetekende.
Totdat ik achterom keek en twee witte puntjes hoog over het duin zag bewegen… De opgewonden staartjes van Dirk en Jet! Na zonder enige respons longen uit mijn lijf te hebben geschreeuwd leek het me verstandig terug te lopen. Jet kwam ons gelukkig al tegemoet maar Dirk zat duidelijk in zijn jachtmodus. Ik slingerde iedereen aan een paal, sprong over het prikkeldraad en beklom het duin. Eenmaal boven zag ik nog net het opgewonden staartpuntje van Dirk in de verte achter een ree aangaan. Sprintend over de duintoppen probeerde ik dichterbij te komen maar dat bleek al gauw kansloos, Dirk en ree verdwenen ver weg in de duinen van Meijendel, richting Wassenaar. Er zat niets anders op dan eigenaar en instanties op de hoogte te brengen en de roedel – die nog braaf aan de paal stond te wachten – naar de bus terug te brengen.
Met de hele roedel aangelijnd liepen we richting strandgang, onderwijl appte ik de eigenaar. Ik had het appje nog niet verstuurd of collega De Uitlaatjuf belde mij of ik misschien een bruin/wit hondje mistte… Meneer was dus alweer het hele eind teruggerend en zat nu vlak bij de bunkers bij het zwarte pad achter de konijnen aan. Roepen had uiteraard nog steeds geen zin dus wij liepen door richting parkeerplaats. Dat werd gelukkig wel opgepikt door meneer want hij kwam eindelijk naar beneden, onze kant op. Heeel langzaam, dat dan weer wel. Uiteindelijk kwamen we – ruim een half uur te laat – weer met een complete roedel aan bij de bus. Daar hebben we nog even een paar honderd doornen verwijderd uit Dirks hoofd (en mijn schenen en knieën) en het hele avontuur weggespoeld met een paar bakken water.
U kunt vast raden wie er de volgende keer aan de lange lijn loopt…
Omdat ondergetekende niet al te veel badgasten verwachtte ging de ochtendploeg naar het strand. Daar bleek het toch iets drukker dan wenselijk. Daarom liepen we met z’n dertienen aangelijnd eerst alle strandtenten voorbij om aan de Wassenaarse kant lekker helemaal los te gaan…
Allemaal blije honden dinsdagmiddag, het was dan ook perfect wandelweer en we hebben lekker wat kilometers gemaakt.
Vandaag liepen we allemaal keurig aangelijnd het strand op om zo snel mogelijk langs alle (al dan niet eetbare) aangespoelde rotzooi richting duinen te verdwijnen. Daar hebben we ons uitstekend vermaakt, getuige deze veel te lange video.
Nou is het strand sowieso al onze favoriete speeltuin maar deze weken zult u ons er vaker dan normaal kunnen aantreffen. Niet iedereen in de roedel is namelijk shot-proof dus alle plekken waar het risico bestaat dat er met vuurwerk geknald wordt vermijden we voorlopig liever even.
Vandaag kijken we terug op twee heerlijke strandwandelingen op een uitgestorven strand tussen Den Haag en Wassenaar.
