Maandag, Zwarte Pad

Koud hè!

De ochtendploeg had in de bus al bekokstoofd het mij vandaag vooral niet te makkelijk te maken. In die opzet slaagde men behoorlijk. De tweehonderd meter aangelijnd wandelen van de parkeerplaats naar het strand was de eerste hindernis, zoals reeds onderweg afgesproken deed men om de beurt zijn/haar behoefte terwijl de rest dan telkens de sanitaire stop benutte om de riemen zoveel mogelijk om mijn benen te draaien. Eenmaal beneden bewoog de bende zich – terwijl ik de lijnen nog uit de knoop stond te halen – als een vraatzuchtig organisme van paardenpoep via hondenpoep naar zeebanket en ondefinieerbare rommel en weer terug over het strand. Ik besloot het op een hollen te zetten in de hoop dat men mee zou rennen. Helaas… zelfs de braveriken hadden bananen in hun oren en deden – gesterkte door de heersende groepsmentaliteit – mee met de muiterij. Met twee handen vol frolicjes lukte het me even om de boel mee te lokken naar de duinen. Read more “Maandag, Zwarte Pad”