Een feestelijke aftrap van de nieuwe wandelweek; Roka werd vorige week 10 jaar en had vandaag de hele ochtendploeg uitgenodigd om dat uitbundig te vieren in de Scheveningse Bosjes. Het werd een jolige wandeling vol festiviteiten. Op onze favoriete speelplek hebben we allemaal luidkeels voor hem gezongen en was er een heerlijke traktatie voor iedereen. Aansluitend hebben we nog wat nageborreld aan de waterpomp en werd iedereen weer thuisgebracht.
Roka, namens de hele roedel van harte gefeliciteerd en dat we nog maar lang met je mogen wandelen!
De middagploeg pikte duidelijk nog wat van de feestsfeer op in het bos en maakte er ook een knalfuif van. Gelukkige bijkomstigheid was dat er nog traktaties over waren van vanmorgen, eigenlijk was het dus gewoon de hele dag feest. En dat op maandag…
Feest vanmorgen; Roka is alweer 7 zeven jaar geworden en had de hele ochtendploeg uitgenodigd om dat met hem te komen vieren op het strand. Bijna iedereen was van de partij, Tjappi was er zelfs speciaal voor teruggekomen van vakantie.
Scheveningse collega Els had ons gewaarschuwd dat er in de duinen bij het Zwarte Pad de afgelopen dagen verscheidene honden onwel waren geworden na het eten van (menselijke uitwerpselen vol) drugs. Omdat wij een ander soort party voor ogen hadden bleven we daarom netjes op het strand, strak langs de vloedlijn. Daar hebben we eerst luidkeels voor Roka gezongen. Daarna stond er een potje meeuwen-tikkertje op het programma wat resulteerde in een gedeelde eerste plaats voor Luka en Jojo. Vervolgens werd er nog lekker vrij gespeeld, gezwommen en drooggerend. Naar goed Japans gebruik trakteerde Roka tussen de activiteiten door op de allerbeste sushi. Terug bij de bus hebben we gezellig nageborreld met een goede bak water en de laatste sushi soldaat gemaakt en toen was het alweer tijd om iedereen thuis te brengen. We kijken terug op een geslaagd verjaarspartijtje!
Namens de hele roedel van harte gefeliciteerd Roka en op naar de volgende zeven jaar!
De ochtendploeg ging met tegenwind aan de slag op het strand.
Roka mocht na de geslaagde experimenten afgelopen vrijdag en maandag weer los. Het duurde even tot dat besef was ingedaald, hij bleef nog zeker een kwartier netjes naast me lopen. Zodra het kwartje viel ging het echter mis, meneer koos direct het hazenpad. Read more “Uitwaaien met de ochtendploeg”
Roka werd alweer zes jaar en had iedereen uit de hele ochtend- én middagploeg uitgenodigd om dat met een gecombineerde wandeling en een lui potje chillaxen in de Scheveningse Bosjes te vieren.
Het werd – mede dankzij de warmte – een heerlijk relaxed partijtje waarbij er voornamelijk werd geluierd op de speelplekken. Ter afsluiting hebben we nog wat geborreld aan de bospomp en nadat we het feestvarken uit volle borst hadden toegezongen was er nog een lekkere traktaktie. Na afloop werd iedereen thuisgebracht.
Vanmorgen was het weer zover… Heel even leek het goed te gaan totdat er zich weer een ‘verdachte situatie’ voordeed (ik deelde stukjes runderlong uit die ik vanmorgen vroeg speciaal voor deze gelegenheid op een nuchtere maag – kokhalzend – had staan knippen) en meneer hem, ondanks de zes meter lange lijn, smeerde richting Wassenaar. Omdat hij toch met gps-tracker loopt hebben we hem maar even gelaten en zijn we gewoon met de rest gezellig verder gewandeld. Read more “Weglopen op vrijdagmorgen”
Een feestelijk begin van deze dag, Roka vierde zijn vijfde verjaardag en had de hele ochtendploeg uitgenodigd voor zijn verjaarspartijtje in de Scheveningse Bosjes!
Eigenlijk was het zelfs dubbel feest vandaag want trainee nam voor het eerst volledig zelfstandig de honneurs waar dus ondergetekende sjokte een beetje recreatief achter het tumult aan, heerlijk!
Het werd een dolle boel, we speelden verstoppertje, tikkertje en deden een partijtje koekhappen en we mochten onbeperkt drinken bij de duinwaterpomp. Na afloop werd iedereen weer thuisgebracht en men kreeg nog een heerlijke traktatie mee.
強情な is Japans voor eigenwijs. Ik weet niet of het Japans meerdere woorden voor eigenwijs kent maar indien wel dan zijn ze ongetwijfeld allemaal van toepassing op de Kishu. Nou hebben we er daar eentje van lopen bij Mister Dog, Roka is zijn naam (een naam die u in combinatie met het woord eigenwijs vast al vaker bent tegengekomen in mijn blogjes).
De wandeling was reuze gezellig. Er liep even een verstekeling mee, een ongecastreerd vuilnisbakje zonder penning dat om de haverklap op de heren stond te rijden wat hem dan in niet mis te verstane bewoordingen door de heren zelf werd afgeraden. Dat veroorzaakte dus lekker wat onrust. Ik vermoedde dat hij bij een van de strandtenten hoorde en dat bleek op de terugweg ook het geval. Gelukkig voor hem, want terug liepen we een stukje met de concurrentie mee en toen uitten zoveel reuen hun ongenoegen jegens zijn aanwezigheid dat hij naar de strandtent moest sprinten om zich het vege lijf te redden.
Bijna aan het einde van de wandeling begon het te helaas regenen dus dacht ik met versnelde pas naar de bus te lopen toen Roka besloot hem te smeren naar de roedel van conculega Bas die net het strand op kwam. Na lang wachten kwam hij uiteindelijk – doordacht langzaam – tot net buiten ons bereik weer onze kant op maar liet zich verder niet benaderen. Meneer had duidelijk nog geen zin om te gaan. Ik zette het met de rest aan de lijn op een lopen naar de strandopgang waar ik iedereen net buiten zicht aan een paal achterliet om via een omweg terug het strand op te gaan en Roka van achter te besluipen. Als altijd was hij volkomen overrompeld door het plotseling opdoemen van mijn persoon en kon ik hem zonder al te veel moeite aanlijnen. Pfew!
Ik ken de Japanse uitdrukking voor ‘aan de lange lijn lopen’ niet maar dat is wel wat er voorlopig voor meneer op het programma staat.
