Even voorstellen…

Ha! Ik ben Tess, ik ben een gezellige uitheemse knuffelmix en ik ken Mister Dog van heel lang geleden toen ik hem nog rondleidingen gaf langs de keukens van alle strandtenten.

De komende tijd mag ik af en toe mee met zijn nieuwe roedel, te beginnen vandaag. Het was alweer een tijdje geleden maar ik ben het nog niet verleerd, alles ging lekker op routine. De frolicjes smaakten ook nog als vanouds. Ik moest wel even een paar knaapjes op hun plek wijzen. Bijvoorbeeld Maxx, die begreep nog niet dat je met je puberneus uit dameszaken moet blijven. Inmiddels is het hem volkomen duidelijk geloof ik.

Al met al een leuke wandeling vandaag. Jammer dat we vandaag een tropenrooster hadden want ik had het nog prima naar mijn zin toen we alweer het bos uit moesten.

Tropenrooster voor de ochtendtroepen

De ochtendploeg werd extra vroeg van haar bed gelicht vandaag. We moesten tijdig aan de slag voordat de hitte ondraaglijk zou worden. Hoewel het in het bos nog meeviel met de warmte draaiden de duinwaterpompen al op volle toeren. Omdat er nogal wat huskies en andere pooltypes meeliepen hebben we maar een uurtje gewandeld vanmorgen en dat was lang genoeg.

Op zoek naar verkoeling

De ochtendploeg vond vandaag verkoeling onder de groene parasol van de Scheveningse Bosjes. Dankzij de onweersbui eerder vanochtend was het goed te doen in het bos. De pooltypes hielden zich nog wel gedeisd vandaag maar zuidelijker types als Scharrel en Luna trokken zich niks aan van die paar graadjes Celsius en maakten er zoals altijd een vette party van.

Zwempartijtje langs de hondendijk in Monster

De ochtendploeg had vandaag een badpak mee want we gingen voor een zwempartijtje naar de hondendijk bij Monster.

Omdat de hondendijk omheind is was dit tevens een uitstekende gelegenheid om Bailey haar losloopexamen af te nemen.

Bailey was aan het begin van de wandeling een tikje ‘bitchy’ dus we hebben haar eerst maar even rustig laten worden. Halverwege de dijk mocht ze los, wel aan de lange lijn voor de zekerheid. Het duurde heel even voordat het besef dat ze los was bij haar indaalde en toen stoof ze er vandoor. Ik riep nog “Bailey!”, tevergeefs… in de verte verdween een zwart stipje achter de horizon. Snel de dijk beklommen en daar zag ik haar langs de omheining rennen, op zoek naar een uitweg. Die vond ze gelukkig niet en na een paar minuten had ik haar – leve de lange lijn! – gelukkig weer te pakken. Faliekant gezakt voor haar losloopexamen! Het herexamen stellen we tot nader order uit.

Wat wel zeer geslaagd was, was het zwemfestijn. Iedereen dook om de haverklap het water in. Hachi en Jojo waren zelfs baantjes aan het trekken. Op de terugweg was het al zo warm dat we allemaal binnen mum van tijd weer opgedroogd waren, daar kwam verder geen handdoek meer aan te pas.