Behalve guur was het vandaag bar, onaangenaam winderig en waterkoud.
De ochtendploeg onderging deze ontberingen in de Scheveningse Bosjes, de middagploeg trotseerde de elementen op het strand. Read more “Een herfstige vrijdag”
Behalve guur was het vandaag bar, onaangenaam winderig en waterkoud.
De ochtendploeg onderging deze ontberingen in de Scheveningse Bosjes, de middagploeg trotseerde de elementen op het strand. Read more “Een herfstige vrijdag”
Het garagebezoek plus oppikken van de huurbus ging vanmorgen vlotter dan verwacht waardoor we ook met de middagploeg lekker op schema zaten.
Het laatste stukje ophaalronde zat alles echter tegen; stoplichten, verkeersopstoppingen, afgesloten straten en wat dies meer zij… Later dan gewenst kwamen we bij het strand aan. Daar kwam net een collega van het strand af die weer terug moest voor een moeilijk type dat niet meeliep. Na even te hebben geassisteerd gingen we dan eindelijk met de roedel de strandgang af. We waren nog niet halverwege toen de moeder-aller-wolkbreuken boven ons losbrak. Snel rechtsomkeert gemaakt, iedereen – inmiddels tot op het bot doorweekt – weer in de bus gepropt en koers gezet richting Scheveningse Bosjes.
Daar werd het een gezellig natte toestand maar met slechts drie handdoeken in de huurbus werd men in een iets andere kleurstelling thuisgebracht dan men was opgehaald. Read more “De donderdagmiddagploeg schuilt in de bosjes”
De ochtendploeg genoot van een herfstwandeling in de Scheveningse Bosjes.
Het was een natte bedoening. We waren aan het begin van de wandeling Roka al kwijt, ik kon roepen wat ik wilde, geen Roka te bekennen. Na een minuut of wat zijn we hem toch maar gaan zoeken. Bleek hij zichzelf met de lange lijn te hebben vastgesjord aan een boomstam ergens middenin het bos en daar stond hij – stoïcijns als altijd – geduldig op zijn bevrijding te wachten…. Read more “Een herfstwandeling met de ochtendploeg”
We waren alweer een tijdje niet meer in het bos geweest dus dat moest vanmorgen minitieus worden afgesnuffeld.
Dat het daardoor wel een beetje tamme wandeling werd namen we maar voor lief. Gelukkig liep er hier en daar gezellig een hond en baas mee waardoor er toch nog een beetje vaart in kwam af en toe. We hielden het de hele wandeling droog en zodra we allemaal weer in de bus zaten begon het keihard te regenen, perfect getimed!
De beide donderdagshifts mochten aan de slag in een herfstig bos.
Een compilatie van beide wandelingen:
De ochtendploeg was vandaag totaal kniftig geschift door dolle heen, heerlijk, hier doen we het voor!
Na wat wikken en wegen besloot ik het er maar op te wagen en de storm te trotseren. Met de ochtendploeg deden we dat op de grote zandvlakte van de Scheveningse bosjes, buiten het bereik van de bomen. Het bos lag vol met flinke stukken hout die ‘s ochtends op het hoogtepunt van de storm al naar beneden waren gekomen. De hele bende van Hondenscouting kwam ook naar de zandvlakte ook dus dat werd even lekker gek doen met z’n allen.
De middagploeg zocht haar heil op de – boomloze – hondendijk in Monster. Daar staat niets dat op ons hoofd zou kunnen waaien maar er is natuurlijk ook nauwelijks beschutting dus er werd flink met oren gewapperd.
Nat. Het bos was nat. De honden ook. En ik. De bus. Alles was nat.
Het is nog geen september maar de eerste herfstwandeling van 2017 is een feit.
De middagploeg maakte hem in de Scheveningse Bosjes:
Geen omgewaaide bomen, afgerukte takken of weggeblazen dakpannen, alles lag er nog precies zo bij als we het vrijdag hebben achtergelaten…
Deze week loopt blonde labrador Bailey, een oude bekende, een paar keer gezellig mee en die had het vandaag behoorlijk naar zijn zin. De rest ook trouwens. We hadden ook nog eens een perfecte timing, we zaten namelijk nét weer in de bus toen het echt begon te regenen.