De donderdagmiddagploeg schuilt in de bosjes

Het garagebezoek plus oppikken van de huurbus ging vanmorgen vlotter dan verwacht waardoor we ook met de middagploeg lekker op schema zaten.

Het laatste stukje ophaalronde zat alles echter tegen; stoplichten, verkeersopstoppingen, afgesloten straten en wat dies meer zij… Later dan gewenst kwamen we bij het strand aan. Daar kwam net een collega van het strand af die weer terug moest voor een moeilijk type dat niet meeliep. Na even te hebben geassisteerd gingen we dan eindelijk met de roedel de strandgang af. We waren nog niet halverwege toen de moeder-aller-wolkbreuken boven ons losbrak. Snel rechtsomkeert gemaakt, iedereen – inmiddels tot op het bot doorweekt – weer in de bus gepropt en koers gezet richting Scheveningse Bosjes.

Daar werd het een gezellig natte toestand maar met slechts drie handdoeken in de huurbus werd men in een iets andere kleurstelling thuisgebracht dan men was opgehaald. Read more “De donderdagmiddagploeg schuilt in de bosjes”

Een herfstwandeling met de ochtendploeg

De ochtendploeg genoot van een herfstwandeling in de Scheveningse Bosjes.

Het was een natte bedoening. We waren aan het begin van de wandeling Roka al kwijt, ik kon roepen wat ik wilde, geen Roka te bekennen. Na een minuut of wat zijn we hem toch maar gaan zoeken. Bleek hij zichzelf met de lange lijn te hebben vastgesjord aan een boomstam ergens middenin het bos en daar stond hij – stoïcijns als altijd – geduldig op zijn bevrijding te wachten…. Read more “Een herfstwandeling met de ochtendploeg”

Een tamme herfstwandeling met de ochtendploeg

We waren alweer een tijdje niet meer in het bos geweest dus dat moest vanmorgen minitieus worden afgesnuffeld.

Dat het daardoor wel een beetje tamme wandeling werd namen we maar voor lief. Gelukkig liep er hier en daar gezellig een hond en baas mee waardoor er toch nog een beetje vaart in kwam af en toe. We hielden het de hele wandeling droog en zodra we allemaal weer in de bus zaten begon het keihard te regenen, perfect getimed!

Code Oranje, de eerste herfststorm van 2017

Code Oranje – het waaide beangstigend hard woensdag.

Na wat wikken en wegen besloot ik het er maar op te wagen en de storm te trotseren. Met de ochtendploeg deden we dat op de grote zandvlakte van de Scheveningse bosjes, buiten het bereik van de bomen. Het bos lag vol met flinke stukken hout die ‘s ochtends op het hoogtepunt van de storm al naar beneden waren gekomen. De hele bende van Hondenscouting kwam ook naar de zandvlakte ook dus dat werd even lekker gek doen met z’n allen.

  • de ochtendploeg op de grote zandvlakte

De middagploeg zocht haar heil op de – boomloze – hondendijk in Monster. Daar staat niets dat op ons hoofd zou kunnen waaien maar er is natuurlijk ook nauwelijks beschutting dus er werd flink met oren gewapperd.

  • de middagploeg op de hondendijk

Strandinspectie na de eerste herfststorm

Geen omgewaaide bomen, afgerukte takken of weggeblazen dakpannen, alles lag er nog precies zo bij als we het vrijdag hebben achtergelaten…

Deze week loopt blonde labrador Bailey, een oude bekende, een paar keer gezellig mee en die had het vandaag behoorlijk naar zijn zin. De rest ook trouwens. We hadden ook nog eens een perfecte timing, we zaten namelijk nét weer in de bus toen het echt begon te regenen.