De woensdagmiddagploeg schuilde in de bosjes

Ivm met de weersverwachting schuilden we woensdagmiddag in de Scheveningse Bosjes.

Huskies Spook en Bliksem zaten voor het eerst in dezelfde groep en hadden een oorverdovende klik, Maddy maakte vriendjes met een grieks leeftijdgenootje in het bos, Joep (30 turven hoog) werd bijna gesloopt door Milo (2 turven hoog) uit de groep van Jessica van de concurrentie maar gelukkig kwam Hana (franse killer bulldog van anderhalve turf) hem redden.

Mister Dog dacht na een schuine blik op buienradar stiekem een kwartiertje eerder uit het bos te vertrekken om de wolkbreuk voor te zijn maar helaas kregen we toch nog een voltreffer voor onze kiezen. Zeiknat kwamen we bij de bus aan.

Even voorstellen…

Pacha is de naam en ik ben een Basset Artésien Normand van ruim zeven jaar.
Ik kende deze club al omdat die vaak een stukje opliep met mijn vorige uitlaatservice. Om praktische redenen wordt ik vanaf vandaag door Mister Dog opgehaald.

Ik had een klein beetje pech vandaag, de vetputten van de strandtenten worden momenteel teruggeplaatst en dat betekent dat er erg veel voertuigen rijden en laat dat nou net een van mijn verbeterpunten zijn; paarden, tractoren, bulldozers, ik MOET daar achteraan en er is niets dat mij kan stoppen. Nou ja bijna niets, ik zat namelijk even preventief aan de lijn en dat stopte me dus mooi wel. Later in de duinen mocht ik gelukkig los (voor de zekerheid nog wel aan een lange vanglijn) en toen ben ik lekker mijn eigen eigenwijze gang gegaan maar ik kwam wel telkens op tijd een aai en een voertje halen.

Omdat Mister Dog een beetje autopech had vanmorgen liepen we met een dubbele groep op het strand en dat was dubbel feest. Morgen ben ik weer van de partij en dan lopen we met een iets kleiner clubje, ik hoop dat ik dan ook een beetje leuk gefilmd kan worden.

Pech

Er zijn van die plekken in Den Haag waar je absoluut geen autopech wilt krijgen.
De kruising Schenkviaduct / Spaarnedwarsstraat is zo’n plek, vooral in de ochtendspits.

Mij lukte het vanmorgen toch om exact daar pech te krijgen; Ik steek de kruising over en halverwege scheidt de bus ermee uit. Dood. Als een pier.

Omdat het waarschuwingslampje op het dashboard naar het luchtfilter verwijst rommel ik daar een beetje mee maar dat mag niet baten. Dus maar de ANWB-wegenwacht gebeld. Terwijl ik met de ANWB aan de lijn ben stopt er een politieauto en behulpzame agenten duwen mij naar een veilig parkeervak op de Weteringkade. Daar sta ik toevallig tegenover het huis van een kennis die ook nog eens bereid blijkt op de ANWB te wachten terwijl ik om de hoek het busje ga lenen van een ex-collega die tegenwoordig een kinderuitlaatservice bestiert.

Veel later dan gepland ga ik op pad om beide groepen voor vandaag samen in het geleende busje te proppen. Dat was een gezellige bende kan ik u verzekeren, het feest was vol aan de gang voor we bij het strand aankwamen.

pech

  • dikke pret in het kinderuitlaatservicebusje

De bus werd ondertussen naar mijn vaste garage gesleept waar morgenochtend een hondvriendelijke leenauto voor me klaar staat dus er kan in ieder geval gewerkt worden. Nu maar hopen dat de schade meevalt…

De woensdagmiddagploeg opent het badseizoen.

Dikke waterpret woensdagmiddag, het was er dan ook echt weer voor. De hele heenweg renden we door het water.

Op het keerpunt kwamen we een super aardige mevrouw tegen die midden in onze roedel met een werpstok en een tennisbal aan de gang ging. Dat was echt leuk, vooral toen zij haar bal terug eiste en Mr Dog haar veel succes wenste. Lachen! Tennisballenwerpstokkenbaasjes zijn bijna nog leuker dan paardenmeisjes.

De terugweg hebben we ons lekker drooggelopen in de duinen.

De middagshift

Het was een drukte van jewelste tijdens de middagshift, bijna alle bevriende roedels hadden het plan opgevat naar het strand te gaan. Zo ook de ex-roedel van Lola dus die smeerde hem halverwege de wandeling om anderhalve kilometer verderop haar oude vriendjes te begroeten. Gelukkig liep ze aan een vanglijn en kon ze al snel door mijn collega weer aan mij worden overgedragen.

Behalve al die roedels bleek het ook nog eens Nationale Ontmoetingsdag Voor Mensen Met Werpstokken. De deelnemers zagen het als een uitdaging zagen om te midden van mijn roedel met tennisballen te gaan gooien. Drieëntwintig tennisballen rijker keerden we van het strand terug.

Door de sociale overload – en het achter Lola aan sprinten – was ik amper in de gelegenheid de camera ter hand te nemen dus u zult voor één keer genoegen moeten nemen met slechts één foto…

Lucy met pensioen

  • Het Ierse duo, Lucy (rechts) en haar immer luidruchtige huisgenote Doutzen

Deze week hebben we afscheid genomen van Lucy, de kranige Ierse terriër, die na een leven keihard spelen fijn van haar welverdiende pensioen mag gaan genieten.

Lucy ging al jaren mee met de uitlaatservice, eerst bij Rogers Roedel waar ze de laatste drie jaar bij mij in de groep zat en afgelopen september maakte ze met mij de overstap naar Mister Dog.

Lucy had er zwaar de P in als ik haar kwam ophalen. Altijd. Terwijl haar huisgenote Doutzen allang kwispelend aangelijnd en wel bij de deur stond te stuiteren onderging ik gelaten het ritueel van een dreigend blaffende grommende Lucy die stapje voor stapje, vooral niet te snel, de trap afkwam om zich daarna onder protest te laten aanlijnen. Daarna natuurlijk wel enthousiast de bus inspringen en verschrikkelijk hard lol trappen tijdens de wandeling.

Haar gehoor en zicht werden echter al een tijdje minder en de pootjes steeds stijver. Toen ze vorig jaar maar bleef kuchen constateerde de dierenarts een gezwel in haar longen dat tegen haar strottenhoofd duwt en dat is natuurlijk op zijn zachtst gezegd verre van comfortabel.

Nu mag ze dus lekker in haar eigen tempo een beetje rondscharrelen. Huisgenote Doutzen – die nog in de bloei van haar leven is – blijft voorlopig gezellig meegaan met de roedel.

Lieve Lucy, ik wens je het aller plezierigste pensioen van de hele wereld en ik hoop maar dat je lekker vervelend tegen me blijft doen als ik Doutzen kom ophalen!

Lucy

Nog steeds veel paraffine op het strand!

Houd uw hond in de gaten op het strand, vanmorgen lag er nog steeds veel paraffine.

Het ligt in de vloedlijn van de recente kerststorm, dus helemaal tegen de duinen in een rechte lijn vanaf de Zeilvereniging bij de laatste strandopgang van het Zwarte Pad tot ver voorbij de bunkers.

Paraffine ziet er een beetje uit als nat wc-papier en is een kaarsvet-achtige substantie.
Het is een bestanddeel van ruwe olie en het wordt – illegaal – op zee gedumpt door schepen.

paraffine

  • de opbrengst van vanmorgen

Alles wat er in poepzakjes pastte – en ik nog kon dragen – heb ik van het strand gehaald maar er ligt nog heel veel, sommige brokken zijn groter dan 50cm.

Ik heb ook maar even melding gemaakt bij de gemeente…

Update: blijkbaar is het dumpen in zee (nog) niet illegaal:
Sinds 2004 staat paraffine op de lijst van milieugevaarlijke stoffen van de Internationale Maritieme Organisatie (de zogenaamde Y-categorie uit het MARPOL-verdrag). De stof mag alleen worden vervoerd in dubbelwandige tankers. Maar paraffine staat nog niet op de lijst van stoffen waarvoor een algemeen lozingsverbod geldt (de X-categorie).” (Ecomare.nl)

Even voorstellen…

Hoi ik ben Aaf en ik mocht gisteren op proef mee met de donderdagmiddaggroep.

Mijn stiefzusje Molly gaat al een tijdje met Mister Dog mee maar onze mama dacht dat de uitlaatservice voor mij wel een beetje te spannend zou zijn. Ik ben namelijk nogal bang voor… ehrm… alles eigenlijk. Omdat ik op wonderbaarlijke wijze vriendjes werd met Mister Dog als hij Molly kwam ophalen mocht ik het toch een keertje proberen. Eerst een keer samen met onze mama en gisteren dus helemaal voor het eggie!

Mister Dog zei dat ik een dikke voldoende heb gescoord en vandaag weer gezellig mee mag!