De middagploeg stond al bij het Zwarte Pad waar de weer-app ons bij een laatste check een neerslagcurve liet zien die ons niet echt kon bekoren. Snel een doorstart gemaakt om niet veel later te landen bij de Scheveningse Bosjes.
Daar maakte men er vanaf het begin een flink feest van, rennen, spelen, rennen, spelen, en dat alles in de regen. Naarmate de wandeling vorderde werd het steeds droger totdat het droog genoeg was voor de in de omliggende wijken wonende etterbakjes om buiten met vuurwerk te gaan spelen. Aan alle kanten van het bos klonk geknal. De allerbangsten werden snel aangelijnd en voor de zekerheid bewogen we alvast een beetje in de richting van de bus. Dat ging goed totdat er ergens in het bos een duizendklapper afging, Rinus stond te shaken en hyperventileren en wilde alleen maar vluchten, Benny was boos op alles wat er bewoog en de rest stond met gespitste oren nerveus om zich heen te kijken. Tijd om te gaan! We zaten nog niet in de bus of er kwam een noodkreet van collega Melanie vanuit Meer en Bos dat een van haar hondjes door vuurwerk het bos was uitgerend. Snel de honden die in de buurt woonden thuisgebracht en met de rest (die allemaal in / om mijn eigen straat wonen) naar Meer en Bos gereden om te helpen. Twee spannende uren later was dit hondje weer veilig. Morgen is het gelukkig al 3 januari, dan is er vast geen vuurwerk meer, tóch..?!