Nog wat beelden van vrijdag toen een piepklein ochtendploegje zich liet natregenen in de Scheveningse bosjes maar er desalniettemin een gezellige wandeling van wist te maken.
De middagploeg had een minder geslaagde wandeling. Die kreeg vlak voor het betreden van het strand in Monster een bui met een soort valwind voor haar kiezen. Er brak direct paniek uit en ik werd door de bende – die nog aan de lijn zat – de berm in gesleurd waar men probeerde te schuilen onder de duindoorn. Hierop volgde een trekwedstrijd die zomaar een scene uit De Sterkste Man Van Nederland had kunnen zijn. Gelukkig bleek ik de sterkste man van Nederland en wist ik het gezelschap onder lichte dwang richting Zandmotor te bewegen. Het ging alleen maar harder regenen en zodra iedereen van de lijn mocht stoof men de duintjes in om zich onder de helm te verstoppen. Het kostte even wat tijd iedereen terug te vinden en weer aan te lijnen (wegloop-pro Tulp zat gelukkig aan de lange lijn) waarop plan B in werking trad; aangelijnd wandelden we enigszins beschut langs de duinrand richting Monster en weer terug naar de strandopgang. Ruim voor het einde van de officiële speeltijd ging het via het duinpad terug naar de bus. Uiteraard is er geen seconde gefilmd maar de foto die ik eerder op instagram plaatste vat e.e.a. wel goed samen. Soms mislukt er gewoon een wandeling…
foto