We begonnen de donderdag met een gezellig roedeltje in de Scheveningse Bosjes. Het leek er, met anderhalf uitlaatbusje op de parkeerplaats, op het eerste gezicht vrij rustig. Dat was maar schijn, al snel belandden we in een scene uit een bizarre B-film, het hele bos bleek vol te lopen met kinderuitlaatroedeltjes. Achter iedere boom stond wel een groepje herrie-kabouters in oranje hesjes. Het ontwijken hiervan werd een heus avontuur dat ons over de donkerste paadjes door het bos voerde.
De middagploeg ging naar het Zwarte Pad waar net de laatste stukjes strandtent aan ‘onze’ kant werden afgevoerd. Het echte strandwandelseizoen is hiermee officieel geopend. In verband met het royaal opgediende zeebanket langs de vloedlijn gingen we zodra het kon de duinen in en daar bleven we de gehele wandeling. Alleen viszla Cserkesz zag kans om toch even heel ver op het strand te gaan liggen rollen in een iets dat waarschijnlijk al enige tijd niet meer leefde. Aan de klotsende golven smurrie en klonten die hij op de terugweg wist uit te braken was af te lezen dat dit niet bij rollen was gebleven. Na enig voorwerk op de parkeerplaats met water, desinfectie- en babydoekjes werd hij als eerste thuisgebracht waar zijn moeder de doucheruimte al op zijn komst had voorbereid…