De middagploeg twijfelde even waar ze zou gaan lopen.
Er kwam nog een aardige bui regen aan dus kozen we in eerste instantie voor het bos maar toen er – eenmaal ter plaatse – naar onze smaak net een uitlaatbusje teveel geparkeerd stond trokken we ‘m toch nog maar even door richting strand. Daar gingen we in de regen het strand op maar al snel voltrok zich een klein wonder; voor ons trok een bui over de duinen, achter ons over de pier en wij liepen in een strook zonlicht die de hele wandeling met ons mee bewoog. Ik weet niet precies hoe we dit klaarspeelden maar deze truc gaan we zeker vaker proberen!