Vandaag pakten we het draaiboek van gisteren erbij.
De ochtendploeg deed de aftrap op het strand bij het Zwarte Pad. Op een niet nader te noemen husky (die vond dat er genoeg lekkers op het strand lag om gedurende de hele wandeling aan mijn gezag te ontsnappen) na maakten we er een gezellige boel van. Het werd nog even extra gezellig toen we tegen het einde van de wandeling de bende van collega Suzanne tegenkwamen. Helaas lukte het ook Suzanne, die inmiddels in het complot zat, niet om husky te pakken. Gelukkig stond husky toen we eenmaal bij de bus terug waren vooraan om er als eerste in te springen. Die sprong echter tegen een gesloten hek aan en zat voor ze het wist in eenzame opsluiting in de ‘bench of shame’ op de achterbank.
De middagploeg nam weer de Zandmotor voor haar rekening. Hier was het een zekere labradoodle die een loopje met ons nam. Na tweemaal te zijn weggestuurd bij ondefinieerbare viezigheid op het strand was zij op een gegeven moment ineens verdwenen. Vanaf een duintop werd duidelijk waarnaartoe; madam stond zich in de verte tóch tegoed te doen aan de ondefinieerbare viezigheid. Deze schelm mocht haar wandeling aan de lijn afmaken…
- Een korte videocompilatie van beide wandelingen van vandaag