Met de monsters naar Monster

monster

Enigszins verlaat door a. een veel te lange wandeling met de ochtendploeg en b. een totaal verkeersinfarct op/rond Scheveningen kwamen we met de middagploeg bij de Zandmotor in Monster aan. Om de lange reis goed te maken met de roedel gingen we linea recta naar de lagune voor een verfrissende duik. Dat ‘linea recta’ werd echter iets minder recta omdat we eerst met een grote boog om een tweetal paardenmeisjes moesten zien te trekken opdat wij hen vooral niet zouden storen bij het schieten van hun selfies. Eenmaal bij het water werd er direct geplonsd maar moesten we er al snel als de sodemieter vandoor omdat de my-little-ponies natuurlijk ook heel dringend precies aan dezelfde kant van de lagune moesten zijn.

We namen even wat afstand en de amazones maakten een rondje lagune. Zodra ze aan de overkant waren zagen wij één paard met paardenmeisje en al ondersteboven gaan, vastgelopen in het drijfzand en omgevallen. Zodra we – op afstand – konden vaststellen dat paard en ruiter in orde waren hebben we er in de roedel stiekem zachtjes om gelachen.

We vervolgden onze wandeling over de grote vlakte richting zee waar ons het volgende zwempartijtje wachtte. Daarna was er nog tijd om ons droog te rennen in de duintjes en ging het – met een soort van ultiem vakantiegevoel – via het duinpad weer richting bus.