Na ontelbare demonstraties zou je toch mogen verwachten dat de gemiddelde boer de weg naar het Malieveld inmiddels kan dromen, helaas bleek dit niet het geval…
…De ochtendploeg was nog geen vijf minuten op het strand of we zagen vanuit Wassenaar talloze lampjes op hoge snelheid aan komen geslingerd. Er was nog amper gelegenheid om iedereen aan te lijnen voordat er aan alle kanten verdwaalde tractoren kwamen langsgeraasd. Waarom nou wéér met z’n allen over het strand? Hebben jullie geen google maps in de provincie? Met negen aangelijnde honden in de ene hand en een opgestoken middelvinger aan de andere ploeterde ik richting Wassenaar in de hoop dat deze gemobiliseerde droevenis een einde zou kennen. Dat einde kwam er gelukkig. Terwijl het stikstoffeestje zich in de verte luid toeterend rond de Pier positioneerde durfde ik het aan om de honden langs de duinrand los te gooien. Daar werd het toch nog gezellig. Niet in de laatste plaats door Tulp die alle heren weer kansloos achter zich aan liet rennen.
Nadat de tractoren eindelijk uit zicht verdwenen zetten wij de terugtocht in; stevig kuitenwerk over een totaal omgeploegd strand.