Wat door afzeggingen eigenlijk een heel klein roedeltje zou zijn groeide door extra last-minute aanmeldingen uit tot een forse groep waarmee we naar Monster reden voor het klassieke rondje Zandmotor.
Rel-tante Twix meende in de bus al amok te moeten maken met de andere dames en mocht het laatste stukje van de rit haar zonden overdenken in de bench. Eenmaal op de zandmotor was ze poeslief, zou er misschien iets van besef zijn ingedaald? De vaart zat er goed in bij iedereen, zelfs de jongens van de achterhoede liepen vlot mee. Niet zo vlot als Charlie, die ging weer menig maal door de geluidsbarrière en was voordat wij halverwege de Zandmotor waren al drie keer van Hoek van Holland naar Kijkduin op en neer gerend. Wie er ook ver weg rende was Molly. In eerste instantie natuurlijk om een andere hond de stuipen op het lijf te jagen maar toen trok iets dat verderop in de branding lag haar aandacht. Toen wij – veel later – ter plekke kwamen werd duidelijk wat dat was; er waren twee joekels van vissen (makrelen?) aangespoeld. Al met al een plezierige en vooral sportieve wandeling. We kunnen er met een schoon geweten weer een weekend lang vol op los luieren, lanterfanten en lapzwansen.
Fijn weekeinde allemaal!