Wat een onaangenaam druilerige grauwe toestand vandaag!
De ochtendploeg liep op het strand
Iedereen weer helemaal door dolle zo na het weekend.
Het was dan ook hard werken! Ten eerste zat het weer niet echt mee, het eerste stuk leek het nog droog te blijven maar de druilerige terugweg met tegenwind was op z’n zachtst gezegd geen pretje. Daarnaast hield een aantal onverlaten zich niet helemaal aan het draaiboek en zag ik me genoodzaakt hier en daar een time-out aan de lijn uit te delen. Aan Hachi bijvoorbeeld omdat ze telkens vergat met ons mee te lopen, aan Joep omdat hij acute doofheid veinsde, aan Nena omdat ze een vers gehechte wond heeft waar ze niet aan mag krabben, aan Roka als lifetime award voor zijn gehele oeuvre en aan Luna omdat ze zelf was vergeten dat ze zo heet… Als compensatie voor al die aangelijnde types hielden we er wel lekker de pas in en wandelden wat verder dan normaal.
Tussen de ochtend- en middagwandeling hielpen we nog even met opsporen van een bij een collega weggelopen hond
Er zullen deze maandag een hoop honden in de regio wat later zijn thuisgebracht dan normaal; de in angst weggerende Koko werd met de hulp van ontelbare uitlaatbusjes opgespoord en uiteindelijk, uren nadat hij was weggelopen uit de Scheveningse Bosjes, heelhuids gevangen in de buurt van het Bronovo ziekenhuis. Eind goed al goed, en wederom hartverwarmend om te zien hoe iedereen klaarstaat om de concurrentie bij te staan op zo’n moment.
Iets later dan normaal ging de middagploeg aan de slag in de Scheveningse Bosjes
Een gezellig middagclubje, het was nog guurder dan vanmorgen maar het bos bood, hoewel kaal zo middenin de winter, tenminste nog iets van beschutting. Omdat we door voorafgaande zoekactie nogal laat waren wandelden we iets korter, na een uur stonden we allemaal – totaal doorweekt en onder de bagger – weer bij de bus.
De rest van week kan het alleen maar beter worden!
Ditmaal door alle nattigheid en toestanden maar weinig beeldmateriaal: