De geplande strandwandeling werd vanmorgen op de parkeerplaats bij het strand bijgesteld naar een boswandeling, het stond er namelijk helemaal vol zeecontainers (voor de opbouw vd strandtenten).
Aangekomen bij het bos zagen we ongeveer net zoveel uitlaatbusjes als dat er zeecontainers bij het strand stonden. Ik wilde snel doorrijden naar ons ultrageheime uitwijkbosje toen de telefoon ging; collega Nicoline had een wegloper op het strand dus toch maar weer rechtsomkeert gemaakt. Gelukkig was er inmiddels plek op de parkeerplaats.
De Uitlaatjuf was ook al ter plaatse en zo kon Nicoline haar ochtendploeg naar huis gaan brengen terwijl wij met onze roedels het strand opgingen om naar haar weggelopen podenco uit te kijken. Die liet zich niet zien (is later op de dag allemaal goed gekomen) maar we hebben toch fijn gewandeld. Tegen het einde van de ochtendwandeling smeerde Jip hem weer eens naar zijn favoriete strandtent (zucht). We hebben afgesproken dat hij dat voortaan in zijn eigen tijd doet en niet meer in die van ons.
De middagploeg zocht behoorlijk de ruimte op, sommigen ver weg de zandbanken op, anderen de duinen in, of heel ver vooruit of juist terug. Pas toen we een hele strook aangespoelde zeefauna in staat van ontbinding tegenkwamen werd er iets van eensgezindheid wakker in de roedel en lag men – alsof het was afgesproken – en masse in onwelriekende zaken te rollen. Een enkeling zag ook kans iets van dit heerlijks naar binnen te werken. Gelukkig kwam dit er later in de bus weer allemaal uit…