Even voorstellen…

even voorstellen benny

Hallo gasten, Benny is de naam!

Ik ben een drie jaar oude kruising en wel van rottweiler en labrador (met heel in de verte nog een vleugje herder zegt men).

Mijn verhaal is best lang voor een driejarige maar ik zal het proberen kort te houden:

Toen een tijdje geleden plotseling mijn beide bazen overleden – eerst de een en nog geen vijf dagen later de ander – was ik ineens een weeshond! Via via kwam ik toen in het gezin van Mister Dogs ex-collega Sophie terecht waar ik liefdevol in huis werd genomen in afwachting van een permanente plek ergens. Die plek werd onlangs gevonden bij hele lieve mensen die stomtoevallig ook nog eens bij Mister Dog in de straat wonen!

En wat ook stomtoevallig is is dat er vorige week een nieuwe labradoodle – die notabene al voor zijn geboorte op de wachtlijst stond – in Mister Dogs roedel zou worden opgenomen maar die vond er helemaal niks aan en zodoende was er deze week meteen een prachtige plek voor mij beschikbaar. Met Joep had ik natuurlijk al kennisgemaakt op het hondenveldje in de buurt maar vandaag mocht ik dus voor het eerst mee met de hele roedel. Eerst moest ik in die bus, dat vond ik eigenlijk niks maar dat schijnt er volgens Mister Dog bij te horen. Dat neemt niet weg dat ik bij iedere stop mijn best heb gedaan uit de bus te springen maar die kale was me iedere keer voor. Bij het strand mocht ik er dan eindelijk uit.

Ik moest aan het begin van de wandeling nog even aangelijnd blijven en belachelijk veel lekkere dingen eten en honderd keer aanhoren dat ik braaf was en een ‘good boy’ enzo en toen mocht ik eindelijk los. Ik heb toen eerst even die grote zwarte labrador die mij in de bus probeerde te verkrachten op zijn rug gelegd opdat we daarna met een schone lei konden beginnen, dat werkte prima want we werden direct de beste maatjes. We hebben echt leuk gespeeld op het strand en lekker keihard met de wind mee gerend en ik heb allemaal nieuwe vrienden gemaakt, echt een gave bende die maandagmiddagploeg. Morgen mag ik alweer mee en daar kijk ik al naar uit, ik hoop alleen dat ik niet teveel spierpijn heb…

Tot morgen!