We waren lekker vroeg in het bos vanmorgen maar toch was het al behoorlijk warm.
Uiteraard liepen we zoveel mogelijk over de schaduwpaadjes. Roka had weer eens bananen in zijn oren en smeerde hem er halverwege tussenuit om samen met een weggelopen shiba inu van mensen uit het bos te gaan rellen, een Japans onderonsje zullen we maar zeggen. Toen meneer ons na lange tijd weer terugvond mocht hij de rest van de wandeling aangelijnd vervolgen. Op de speelplekken gebeurde niet veel meer dan kuilengraven om in het koele zand te gaan liggen. Hijgend van de warmte gingen we via de duinwaterpomp een klein kwartiertje eerder het bos weer uit.