De ochtendploeg was weer eens ongekend vroeg op het strand. Het beloofde een prachtige dag te worden, blauwe lucht, een verrukkelijk winterzonnetje, het weekend al bijna binnen handbereik, niets stond een geslaagde wandeling in de weg.
Bijna niets want we wandelden nog geen kwartier of we zagen in de verte een grote menigte het strand opkomen. WERPSTOKKENVOLK!!!
Paniek! Links en rechts werden we al ingehaald door tennisballen. Ik greep mijn megafoon en dirigeerde iedereen naar de duinen opdat we op gepaste afstand van alle ballenzombies ons eigen feestje konden vieren. Die opzet slaagde. *Pfew* In stealth mode slopen we na afloop terug naar de bus…