Mistige maandag

Dikke mist vanmorgen op het Zwarte Pad, op zich geen punt maar met diverse paardentrailers op de parkeerplaats vonden we het toch een beetje spannend. Gelukkig was het nog redelijk laag water en konden we veilig de zandbanken op. Dat maakte wel dat de wandeling een keer de andere kant uitging, naar de Pier en aangelijnd het laatste stukje via de boulevard terug. Dat trok best wat bekijks. Tijdens en terugbrengen van de ochtendploeg / ophalen van de middagploeg brak de zon door en werd het aangenaam warm. Toen we met de middagploeg bij het strand aankwamen bleek het door zeevlam nog mistiger (en kouder!) te zijn dan vanmorgen. We hebben er niet minder prettig om gewandeld!
Read more “Mistige maandag”

De middagploeg op de tast door de mist

De middagploeg zag bij aankomst op de parkeerplaats de mistflarden al landinwaarts trekken; zeevlam!

De mist leek nog even mee te vallen terwijl we de strandopgang afliepen maar al snel zagen we geen hond meer voor ogen. Omdat we koplampen van voertuigen over het strand zagen bewegen en er verscheidene honden op zoek naar bazen en bazen op zoek naar honden uit de mist opdoemden (is allemaal weer goed gekomen begrepen we) leek het ons verstandig met de hele roedel aangelijnd ver voorbij alle strandtenten te lopen. Read more “De middagploeg op de tast door de mist”

Gevalletje zeevlam tijdens de ochtendshift

Wat aanvankelijk een zonnige ochtendwandeling leek te worden werd al snel een mistige toestand, zeevlam, het trok in een paar minuten helemaal dicht.

Ik had weinig zin in een verrassingsaanval door uit de mist opdoemende knollen – er stonden twee paardentrailers op de parkeerplaats – en zette voor de zekerheid koers richting duinen. Daar waren we net op tijd, er scheurden al twee stuks pk langs de branding. Knuffelpuber Belle (die hem aan het begin van de wandeling al was gesmeerd om een beetje te rellen in de roedel van de concurrentie) vloog er tóch achteraan. Joep ook maar die bedacht zich halverwege gelukkig toch. Belle verdween richting Wassenaar en die zagen we pas tien minuten later helemaal verwilderd weer terug…